Γεννήθηκε στην Αθήνα και από το 2000 κατοικεί μόνιμα στην Ανάβυσσο.

Σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ) και θέατρο στις σχολές του «Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» και «Πέλλου Κατσέλη».

Εργάζεται στο θέατρο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Συνεργάσθηκε με περιοδικά και εφημερίδες δημοσιεύοντας κείμενα για τον πολιτισμό και την πολιτική. Εξέδωσε δύο συλλογές διηγημάτων. Διευθύνει την «Ανώτερη Σχολή Θεάτρου» του Πειραϊκού Συνδέσμου. Διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Δη.Πε.Θε. Ρούμελης (1997 – 2007) και αντιπρόεδρος του Οργανισμού Εταιρικών Θιάσων του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών.

Οργανώθηκε το 1974 στην ΚΝΕ και εν συνεχεία στο ΚΚΕ έως το 1985. Μέλλος στου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ από την ίδρυσή του , συμμετέχει ενεργά , ως μέλλος νομαρχιακών επιτροπών και μέλλος της Κεντρικής Επιτροπής (2000 – 2004 και 2010 έως σήμερα).

Συμμετέχει ενεργά στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ κατ αρχήν στη Φθιώτιδα και εν συνεχεία στην Αττική.

Υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΝ το 1993 και 1996 στη Φθιώτιδα και του ΣΥΡΙΖΑ το 2004 στην Αττική.

(Πηγή: Πάνος Σκουρολιάκος, ιστολόγιο)

Είναι από τους ελάχιστους γραφιάδες που δεν βαρυγκομούν όταν τους ζητήσεις να κόψουν ένα κείμενό τους. "Άσκηση γραφής" αποφαίνεται ορθά κοφτά, και σε ελάχιστο χρόνο το αποτέλεσμα της "κοπτοραπτικής" του αποδεικνύεται εφάμιλλο, αν όχι καλύτερο, της πρώτης γραφής. Κάθε Σάββατο από τις σελίδες της "Αυγής" με τα "Πολυ-πολιτισμικά" του σκαλίζει το πολιτικό μεδούλι του πολιτισμού αναδεικνύοντας μια γραφή ασκημένη σε πιο δύσκολα πεδία.

Παλιά καραβάνα στο θέατρο ο Πάνος Σκουρολιάκος. Ηθοποιός με περγαμηνές και σπάνιο ήθος, σκηνοθέτης και δάσκαλος, επιτυχημένος καλλιτεχνικός διευθυντής στο ΔΗΠΕΘΕ Λαμίας, με την πρόσφατη κυκλοφορία της συλλογής διηγημάτων "Ξύλινα, χάλκινα, πνευστά" από τις Εκδόσεις του Αυγούστου αποδεικνύεται και πεζογράφος αξιώσεων. Από τη θητεία του στην μπάντα της Νέας Σμύρνης, στα χρόνια τα μαθητικά, προέκυψε ο τίτλος της συγκεντρωτικής αυτής έκδοσης που περιλαμβάνει τις δύο πρώτες συλλογές διηγημάτων του, την "Αγκούσα" (Κάλβος 1981) και την "Άδεια Πλατεία"(Υάκινθος 1987).