array:29 [
  "PARTY_TYPE" => "PUBLISHER"
  "PARTY_ID" => 15965
  "CREATION_DATE" => "2022-01-19 09:22:40"
  "LAST_MODIFIED" => "2022-01-19 09:22:40"
  "PARTY_NAME" => "Siderisdotcom"
  "PIID_STATUS" => "ACTIVE"
  "SOURCE" => null
  "PUBLISHING_GROUP_ID" => null
  "BIO_NOTE" => null
  "COUNTRY" => "GR"
  "RLTS" => null
  "LOGO" => null
  "WEB_VIEW" => null
  "WEB_SERVICE_URL" => null
  "SIZE" => "S"
  "LAST_CATALOG_UPD" => null
  "COMMENT" => "Νόμιμος εκπρόσωπος: Χαράλαμπος Σιδέρης\r\n"
  "OSDEL_CONTACT_PERSON" => 10
  "BOOKSTORE" => null
  "ESHOP" => null
  "imprints" => array:1 [
    "Siderisdotcom" => 9
  ]
  "categories" => array:4 [
    "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες" => 4
    "Μυθιστορήματα" => 2
    "Παιδικά- εφηβικά" => 2
    "Τέχνες" => 1
  ]
  "pub_dates" => array:10 [
    2013 => 1
    2014 => 0
    2015 => 0
    2016 => 0
    2017 => 0
    2018 => 0
    2019 => 0
    2020 => 0
    2021 => 0
    2022 => 8
  ]
  "recent_books" => array:5 [
    0 => SolrObject {#490
      +"product_id": "1299512"
      +"translated": "false"
      +"publishing_status": "Κυκλοφορεί"
      +"last_update": "2022-12-01T13:41:29Z"
      +"product_status": true
      +"lcx": false
      +"add_product_ts": "2022-11-30T07:32:08Z"
      +"product_form_id": "BC"
      +"product_form": "Χαρτόδετο"
      +"product_kind": "Βιβλίο"
      +"pub_id": "15965"
      +"pub_name": "Siderisdotcom"
      +"imprint": "Siderisdotcom"
      +"pages": 26
      +"height": 21.0
      +"width": 14.0
      +"weight": 100
      +"distinctive_title": "Ευτυχισμένος κόσμος"
      +"distinctive_subtitle": ""
      +"thema_code": array:3 [
        0 => "YD"
        1 => "YB"
        2 => "YF"
      ]
      +"classification_main": "Παιδική / Εφηβική ποίηση, ανθολογίες, ετήσια"
      +"classification": array:3 [
        0 => "Παιδική / Εφηβική ποίηση, ανθολογίες, ετήσια"
        1 => "Παιδικά: εικονογραφημένα βιβλία, βιβλία δραστηριοτήτων, έννοιες πρώιμης μάθησης"
        2 => "Παιδική / Εφηβική μυθοπλασία και αληθινές ιστορίες"
      ]
      +"category_main": "Παιδικά- εφηβικά"
      +"category": array:3 [
        0 => "Παιδικά- εφηβικά"
        1 => "Παιδικά- εφηβικά"
        2 => "Παιδικά- εφηβικά"
      ]
      +"language": array:1 [
        0 => "Ελληνική, Νέα"
      ]
      +"city": "Αθήνα"
      +"pub_month": 11
      +"pub_year": 2022
      +"pub_day": 30
      +"lcno": 372403
      +"gtin13": "9786188616516"
      +"prefix": "978-618-86165"
      +"isbn13": "978-618-86165-1-6"
      +"contr_id": array:2 [
        0 => "1155154"
        1 => "1132665"
      ]
      +"contr_name": array:2 [
        0 => "Ζαφείρης Ανδρέας"
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"contr_id_role": array:4 [
        0 => "1155154_A01"
        1 => "1155154_A12"
        2 => "1132665_A36"
        3 => "1132665_B01"
      ]
      +"contr_id_tab": array:4 [
        0 => "1155154_a"
        1 => "1155154_i"
        2 => "1132665_i"
        3 => "1132665_e"
      ]
      +"contr_role": array:2 [
        0 => "Συγγραφέας, Εικονογράφηση"
        1 => "Εξώφυλλο/εικαστικό, Επιμέλεια κειμένου"
      ]
      +"contr_denoms": array:2 [
        0 => "Ζαφείρης Ανδρέας"
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"price": 8.0
      +"vat": 0.0
      +"price_type": "Ενιαία τιμή με ΦΠΑ"
      +"price_valid_until": "2024-06-01T12:00:00Z"
      +"cover": "https://bookpoint.gr/images/books/1299512"
      +"short_descr": """
        «Ο σκοπός του ανθρώπου είναι να βρει την αγάπη\n
        και να βοηθήσει κι άλλους να τη βρουν μέσα στην ψυχή τους»
        """
      +"description": "<p class="02">«Ο σκοπός του ανθρώπου</p><p class="02">είναι να βρει την αγάπη</p><p class="02">και να βοηθήσει κι άλλους</p><p class="02">να τη βρουν μέσα στην ψυχή τους»</p><p class="02">&nbsp;</p><p class="02">Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα µικρό αγόρι µε ξανθά ίσια µαλάκια και δυο λαµπερά γαλανά µατάκια. Όλοι το αγαπούσαν, όχι µόνο για την οµορφιά του, αλλά επειδή ήταν ήσυχο, καλόκαρδο και πάντα γελαστό. Του άρεσε να παίζει, να λέει αστεία και στο σχολείο έκανε παρέα ακόµα και µε τα παιδιά που οι άλλοι κορόιδευαν, γιατί ήθελε να είναι κι αυτά χαρούµενα κι ευτυχισµένα.</p><p class="01">Μεγαλώνοντας είχε πολλούς φίλους και πήγαινε ταξίδια κι εκδροµές που λάτρευε από µικρός. Ήταν ονειροπόλος, κοιτούσε τα σύννεφα κι έπλαθε ιστορίες. Ο ουρανός, το φεγγάρι, τ’ αστέρια, η θάλασσα και γενικά η φύση, τον µάγευαν…</p><p>&nbsp;Ο Ανδρέας Ζαφείρης γεννήθηκε στην Αθήνα όπου ζει και εργάζεται. Είναι κάτοχος ΒΑ στο interior design και ασχολείται</p><p>με τη γραφή και τη φωτογραφία. Το παραμύθι «Ευτυχισμένος κόσμος» είναι το πρώτο του βιβλίο.</p>"
      +"_version_": 1833588336000761856
    }
    1 => SolrObject {#493
      +"product_id": "1292160"
      +"translated": "false"
      +"publishing_status": "Κυκλοφορεί"
      +"last_update": "2022-07-11T08:40:58Z"
      +"product_status": true
      +"lcx": false
      +"add_product_ts": "2022-07-11T08:40:58Z"
      +"product_form_id": "BC"
      +"product_form": "Χαρτόδετο"
      +"product_kind": "Βιβλίο"
      +"pub_id": "15965"
      +"pub_name": "Siderisdotcom"
      +"imprint": "Siderisdotcom"
      +"pages": 490
      +"height": 21.0
      +"width": 14.0
      +"weight": 600
      +"distinctive_title": "Σφακιώτες Λευκάδος, Λίκνο Καρδιάς!"
      +"distinctive_subtitle": ""
      +"thema_code": array:1 [
        0 => "DN"
      ]
      +"classification_main": "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      +"classification": array:1 [
        0 => "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      ]
      +"category_main": "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      +"category": array:1 [
        0 => "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      ]
      +"language": array:1 [
        0 => "Ελληνική, Νέα"
      ]
      +"edition_no": 2
      +"city": "Αθήνα"
      +"pub_month": 6
      +"pub_year": 2022
      +"pub_day": 1
      +"lcno": 12091
      +"gtin13": "9786188616509"
      +"prefix": "978-618-86165"
      +"isbn13": "978-618-86165-0-9"
      +"contr_id": array:2 [
        0 => "1049232"
        1 => "1132665"
      ]
      +"contr_name": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"contr_id_role": array:3 [
        0 => "1049232_A01"
        1 => "1132665_A36"
        2 => "1132665_B01"
      ]
      +"contr_id_tab": array:3 [
        0 => "1049232_a"
        1 => "1132665_i"
        2 => "1132665_e"
      ]
      +"contr_role": array:2 [
        0 => "Συγγραφέας"
        1 => "Εξώφυλλο/εικαστικό, Επιμέλεια κειμένου"
      ]
      +"contr_denoms": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"price": 15.0
      +"vat": 0.0
      +"price_type": "Ενιαία τιμή με ΦΠΑ"
      +"price_valid_until": "2023-12-01T12:00:00Z"
      +"cover": "https://bookpoint.gr/images/books/1292160"
      +"_version_": 1833589008739860480
      +"description": "<p>Για να γράψει&nbsp; κανείς την ιστορία&nbsp; ενός τόπου και των&nbsp; κατοίκων του,&nbsp; χρειάζεται θέληση, βιωματική αντίληψη προσώπων και πραγμάτων, μεράκι και αγάπη για τον τόπο του, συγγραφική δεινότητα, ερευνητικό πνεύμα, τεταμένες κεραίες σε κάθε στιγμή της ζωής του, αλλά και σκληρή δουλειά χρόνων. Γνώρισα τον Θοδωρή Γεωργάκη σαν τραπεζικό στέλεχος καριέρας, τον γνωρίζω τώρα και έναν ολοκληρωμένο πνευματικό άνθρωπο, έναν συγγραφέα και ποιητή, που όλα του τα γραπτά διακρίνονται από υψηλή πνευματική και λογοτεχνική επάρκεια. Mα, το κυρίαρχο στοιχείο στη δομή του παρόντος συγγράμματος, πέραν απ’ την πολυδιάστατη ερευνητική προσπάθεια σε συγγραφείς και αρχεία είναι η επιμονή και η ακρίβεια με την οποία ο συγγραφέας Θοδωρής Γεωργάκης, χρησιμοποιεί τις πηγές του για κάθε αποκάλυψή του! Σε κάθε του αποκάλυψη αναφέρει δίπλα την πηγή της, δίνοντας πιστότητα και αμεσότητα στην πολύτιμη αυτή εργασία του!!! <br>Ο συγγραφέας ζει και βιώνει την κάθε στιγμή του, αφότου απέκτησε συνείδηση του κόσμου, στο Πινακοχώρι Σφακιωτών Λευκάδος, και περνά στον … σκληρό δίσκο της μνήμης του, σχεδόν τα πάντα, που αφορούν την ζωή, την ιστορία, τα ήθη και έθιμα, την παράδοση αυτού του μικρού λίκνου, παιδιόθεν. Γι’ αυτό, αυτή η βιωματική του καταγραφή της ιστορίας, της παράδοσης, των ηθών και εθίμων, των τοπωνυμίων, που πραγματοποιεί με τούτο το πόνημά του, έχει ιδιαίτερη αξία και εγκυρότητα, αφού είναι ο μοναδικός, μέχρι τώρα τουλάχιστον, που γράφει για τους Σφακιώτες, ζώντας στους Σφακιώτες το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του και έχοντας, ως εκ τούτου, βιωματική και άμεση αντίληψη των πάντων, που πραγματεύεται σ’ αυτό το έργο του. Από μαθητής ακόμη, νοιώθει μέσα του την ανάγκη να ψάξει για τις ρίζες του, το λίκνο της καρδιάς του, τους Σφακιώτες Λευκάδος. Τον θέλγει ή ιδέα πως είναι Σφακιώτης – Λευκαδίτης, ριζωμένος από αιώνων σ’αυτόν τον ιερό χώρο των Σφακιωτών, με τις τέσσερεις εξεγέρσεις, πως είναι απόγονος Κρητών.<br>Όπως ακριβώς δίδαξε και μένα ο ίδιος ο πατέρας μου, που γεννήθηκε το 1900 στο Πινακοχώρι και παρά το γεγονός ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη, πάντα μέσα μου έκαιγε και καίει αδιάλειπτα η φλόγα της Λευκαδιτο-Κρητικής καταγωγής μου. Αντιστέκεται ο συγγραφέας σθεναρά στη νεοδημιουργηθείσα άποψη, που έπλασαν και επικαλούνται κάποιοι, ότι οι Σφακισάνοι, επαιρόμενοι για τους τέσσερεις Ηρωικούς τους Ξεσηκωμούς, αναζήτησαν, “δήθεν”, σημείο αναφοράς και σύνδεσης με το ανυπότακτο φρόνημα των Σφακιανών της Κρήτης. Βάζουν και χρονολογικά όρια, μάλιστα, πως αυτός ο «μύθος» πλάστηκε απ’ το 1915 και στα επόμενα χρόνια!!! Μα ο δικός μου πατέρας, o πολεμιστής στην Μικρά Ασία, ο Απόστολος Γεωργάκης, όπως προανέφερα, έζησε απ’ το 1922 δεκαοχταετής στην Θεσσαλονίκη, πότε πρόλαβε να … γαλουχηθεί σ’ αυτόν τον δήθεν «μύθο»; Απλά κουβαλούσε μέσα του, απ’ τους προγόνους του, να σημειώσω, μάλιστα πως έχω σχεδιάγραμμα απ’ το γενεαλογικό μας δένδρο, που φτάνει μέχρι το 1600, κουβαλούσε, λοιπόν, τον πατροπαράδοτο Σφακισάνικο αυτοπροσδιορισμό και παράδοση και τον μετέφερε σε μας τα παιδιά του. Σαν Ακαδημαϊκός Δάσκαλος, οφείλω να υπερασπιστώ τον αυτοπροσδιορισμό μας, μα κυρίως την παράδοσή μας, ημών των Σφακισάνων! Δεν νοείται η παράδοση, κατά το δοκούν, άλλοτε να αποτελεί πυλώνα της ιστορίας και άλλοτε να διαγράφεται με μια μονοκονδυλιά, όταν δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα κύκλων, που εναντιώνονται σε κάποια έκφανση της παράδοσης. Εν προκειμένω, οφείλω να υπερασπιστώ την παράδοση και τον αυτοπροσδιορισμό των συγχωριανών μου Σφακισάνων και καλώ τις επόμενες γενιές, με τον ίδιο απέραντο σεβασμό και με την ίδια λατρεία να διαφυλάξουν σαν κόρη οφθαλμού και να διαιωνίσουν την Κρητική μας καταγωγή.<br>Η παράδοση, ο αυτοπροσδιορισμός, η αγάπη για τον τόπο και τέλος το ανυπότακτο φρόνημα ενός λαού δεν οικοδομούνται με θεωρίες “δήθεν”, αλλά κληρονομούνται από γενιά σε γενιά. Τόχουν στο αίμα τους οι Σφακιώτες, Σφακιανοί της Λευκάδος, οι οποίοι το απόδειξαν&nbsp; έμπρακτα, όχι μόνο κατά το απώτερο παρελθόν, πραγματοποιώντας εξεγέρσεις κατά των κατακτητών Φράγκων, Ενετών και Άγγλων, που πέρασαν απ’αυτόν τον τόπο, αλλά και κατά το πρόσφατο παρελθόν. Το μαρτυρούν οι νεκροί Σφακισάνοι, οι ανάπηροι, οι «επ΄ανδραγαθία επί του πεδίου της μάχης» τιμηθέντες, ανάμεσα στους τόσους άλλους λαμπρούς Έλληνες, τόσο κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία, όσο και κατά τον πόλεμο του 1940/41.<br> Στην κατοχή, με την μέγιστη, σε παγκόσμιο επίπεδο,&nbsp; ηρωική πράξη, την υποστολή&nbsp; και αρπαγή της γερμανικής πολεμικής σημαίας από την Ακρόπολη, από δυο νεαρούς αγωνιστές, ένας των οποίων ήταν ο σεμνός πατριώτης Απόστολος (Λάκης) Σάντας, ο οποίος, ναι μεν κατάγεται απ’τους όμορους των Σφακιωτών Πηγαδισάνους, όμως, όπως αποκαλύπτει ο συγγραφέας, και οι Σανταίοι των Πηγαδισάνων είναι απόγονοι των Δημουλά και Νικολέτου Σάντα, απ’τα Κοντράτα. Ο δεύτερος, μάλιστα, υπήρξε αγωνιστής του 1821, παίρνοντας μέρος στη μάχη της Άμφισσας και του Πέτα. Το απέδειξε, μερικούς χρόνους αργότερα, το 1970, ο φοιτητής Κώστας Γεωργάκης, που ναι μεν γεννήθηκε στην Κέρκυρα, όμως με καταγωγή απ’το Πινακοχώρι, εγγονός του Αναγνώστη Γεωργάκη, με την ηρωική του αυτοπυρπόληση στην Ιταλία, υπέρ της δημοκρατίας και της ελευθερίας στην Ελλάδα. Επομένως, τούτο το ανυπότακτο φρόνημα, οι κάτοικοι των Σφακιωτών, το κουβαλούν στο αίμα τους, το σέρνει η Κρητική τους προέλευση και ουδέποτε αναζήτησαν διασυνδέσεις και παραλληλισμούς και μάλιστα απ’ την αυθαίρετη χρονολογία του 1915 και εφεξής…<br> Μέσα στις 500 περίπου σελίδες του βιωματικού αυτού έργου ζωής, που διαβάζεται αχόρταγα, απ’την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα, αφήνοντας αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, με μια καταπληκτική βιβλιογραφία πενήντα περίπου πηγών, αλλά και με σπάνιες Σφακισάνικες φωτογραφίες διανθισμένο, ο Θοδωρής Γεωργάκης, που το ονομάζει «Σφακιώτες Λευκάδος. Λίκνο της Καρδιάς μας», με τα πολύτιμα στοιχεία που παρουσιάζει, αποδεικνύει τη συνέχεια της ροής του αίματος από τους Σφακιώτες της Κρήτης, διότι Σφακιώτες λέγονταν και οι Σφακιανοί μέχρι το 1900, όπως αποδεικνύει με αμάχητα στοιχεία, στους Σφακιώτες της Λευκάδος. <br> Επίσης. Τα ήθη και τα έθιμα, τα τοπωνύμια, οι γιορτές, η γλώσσα, η παράδοση, ή ιστορία, είναι πολύτιμα στοιχεία, που ο συγγραφέας, με κόπο πολύ, με στοργή και αγάπη συνέλεξε και τα παρουσιάζει. Είναι ένα έργο πολύτιμο, με Πανελλήνια εμβέλεια, ειδικότερα για όλους εμάς, με την Σφακισάνικη καταγωγή, που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε μακριά απ’τη Λευκάδα.&nbsp; Η πραγματική του αξία θα φανεί ύστερα από πολλά – πολλά χρόνια, όταν εμείς δεν θα υπάρχουμε πλέον, όταν οι απόγονοί μας, στα πέρατα της Οικουμένης, θα το διαβάζουν και θα ταξιδεύουν νοερά στο μικρό αυτό Λίκνο της Καρδιάς όλων μας, τελικά. Στους Σφακιώτες Λευκάδος…</p><p>Θεσσαλονίκη. Ιανουάριος 2014<br>Σπυρίδων Αποστόλου Γεωργάκης<br>Ομότιμος Καθηγητής Αριστοτελείου<br>Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης</p>"
    }
    2 => SolrObject {#494
      +"product_id": "1292139"
      +"translated": "false"
      +"publishing_status": "Κυκλοφορεί"
      +"last_update": "2022-07-10T08:38:54Z"
      +"product_status": true
      +"lcx": false
      +"add_product_ts": "2022-07-10T08:38:54Z"
      +"product_form_id": "BC"
      +"product_form": "Χαρτόδετο"
      +"product_kind": "Βιβλίο"
      +"pub_id": "15965"
      +"pub_name": "Siderisdotcom"
      +"imprint": "Siderisdotcom"
      +"pages": 328
      +"height": 21.0
      +"width": 14.0
      +"weight": 400
      +"distinctive_title": "Το ρεμπελιό των χωρικών"
      +"distinctive_subtitle": "Αγία Μαύρα στα 1819"
      +"thema_code": array:1 [
        0 => "DN"
      ]
      +"classification_main": "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      +"classification": array:1 [
        0 => "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      ]
      +"category_main": "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      +"category": array:1 [
        0 => "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      ]
      +"language": array:1 [
        0 => "Ελληνική, Νέα"
      ]
      +"edition_no": 2
      +"city": "Αθήνα"
      +"pub_month": 6
      +"pub_year": 2022
      +"pub_day": 1
      +"lcno": 12091
      +"gtin13": "9786188074781"
      +"prefix": "978-618-80747"
      +"isbn13": "978-618-80747-8-1"
      +"contr_id": array:2 [
        0 => "1049232"
        1 => "1132665"
      ]
      +"contr_name": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"contr_id_role": array:3 [
        0 => "1049232_A01"
        1 => "1132665_A36"
        2 => "1132665_B01"
      ]
      +"contr_id_tab": array:3 [
        0 => "1049232_a"
        1 => "1132665_i"
        2 => "1132665_e"
      ]
      +"contr_role": array:2 [
        0 => "Συγγραφέας"
        1 => "Εξώφυλλο/εικαστικό, Επιμέλεια κειμένου"
      ]
      +"contr_denoms": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"price": 15.0
      +"vat": 0.0
      +"price_type": "Ενιαία τιμή με ΦΠΑ"
      +"price_valid_until": "2023-12-01T12:00:00Z"
      +"cover": "https://bookpoint.gr/images/books/1292139"
      +"_version_": 1833589010607374336
      +"description": "<p>Η συμπλήρωση διακοσίων συναπτών χρόνων, απ’ το «Ρεμπελιό των Αγιομαυριτών Χωρικών στα 1819», διότι, φρονούμε πως αυτός μπορεί να είναι ο επακριβής τίτλος, αφού όλα τα αρχειακά επίσημα έγγραφα, που αφορούν τα γεγονότα της Εξέγερσης, μιλούν καθαρά για Αγία Μαύρα, αυτή η συμπλήρωση δύο αιώνων είναι μια καλή αφόρμηση για να προχωρήσομε, στην δημιουργία του παρόντος ταπεινού μας πονήματος , δίκην μνημοσύνου στους πρωταγωνιστές Χωρικούς του Ξεσηκωμού, όχι μόνο σαν έκφραση ενός λατρευτικού αταβισμού, αλλά και σαν απόφαση περιχαράκωσης της κορυφαίας διττής ενσωμάτωσης της Εξέγερσης, του εθνοτικού και κοινωνικού χαρακτήρα της. Διότι, η Εξέγερση των Χωρικών της Αγίας Μαύρας συνάρθρωσε αντιστασιακά, εθνοτικά, αλλά και κοινωνικά συνάμα προτάγματα, τα οποία οδήγησαν σε μια δυναμική, που ορίζει και στα Επτάνησα γενικότερα, έναν νέο διμέτωπο εξεγερσιακό ιστορικό κύκλο, αφ’ ενός μεν εναντίον της απειλής του βρεταννικού «βοναπαρτισμού», αφ ετέρου εναντίον των μηχανισμών των προυχόντων ευγενών, μηχανισμοί, που συνδιαμόρφωναν ένα ζοφερό τοπίο για την ζωή των εξαθλιωμένων χωρικών… Mια ευθύβολη μακροδομική προσέγγιση της Εξέγερσης των Χωρικών, θέλει τους ίδιους σαν αυτόκλητους διαμεσολαβητές, στον δρόμο προς την υπέρβαση των κοινωνικών αποκλεισμών, σε μια περιεκτική κοινωνία της δικαιοσύνης, βάσει της οποίας οι υλικοί και παραγωγικοί χαρακτήρες, μπορούν να διοχετευθούν για βελτίωση και της δικής τους μίζερης ζωής…</p><p>Μια δεύτερη αφόρμηση, για την δημιουργία του παρόντος πονήματος αποτέλεσε η διαφαινόμενη, εσχάτως, οψιγενής πρόθεση να επανεννοιολογηθεί ριζικά ο ομφαλός της ιστορικής εξέγερσης, ήτοι ο χαρακτήρας της αυτονομίας και του ακηδεμόνευτού της, που τελικά θα οδηγήσει στην απορρύθμιση της ιστορικής συλλογικής μνήμης και απομαγνητισμού της απ’ την καρδιά του ιστορικού γεγονότος της Εξέγερσης. Αυτή η πρόθεση, μας οδηγεί στην άντληση ενός ερευνητικού οπλοστασίου, από μια γκάμα ικανοποιητικής βιβλιογραφίας, προκειμένου το αμάρτυρο, κατά την άποψή μας, αλλά με αλματικούς συλλογισμούς και υποθέσεις εγχείρημα, να αποβεί αναποτελεσματικό, στην κατεύθυνση να απαλειφθεί ό καθοριστικός και πρωταγωνιστικός όρος «ΧΩΡΙΚΩΝ» και μαζί του το σπερματικά κοινωνικό μήνυμα, που εκπέμπει, και η λείανσή του στον κολοβωμένο νεότιτλο «Η Εξέγερση των Λευκαδίων το 1819»… <br>Σύμμαχός μας σ’ αυτή την προσπάθεια η εξελικτική ιστορική εμπειρία, η οποία έχει να δείξει πως, κάθε φορά και σε κάθε στάδιο, που επιχειρείται αναίτιος και σχεδόν αμάρτυρος επανακαθορισμός της, η Ιστορία γνωρίζει να σπαθίζει και να αντιτάσσει την αυτονομία της και την θύραθεν αντικειμενικότητα και αυθεντικότητά της, λειτουργώντας σαν ανεξάρτητη και αποκλειστική τροφοδοσία γνώσης και μνήμης, ενώ συγχρόνως ρηγματώνει κάθε αμφισβήτηση, ή απόπειρα ανώφελου επανακαθορισμού της. Τότε οι νέες αναθεωρητικές ιδέες, αν μάλιστα αποδεικνύονται αλυσιτελείς και αμάρτυρες, κατεβαίνουν στην βάση με δύναμη ελαττωμένη, που δεν έχει την ικανότητα να υπερβεί την ζώσα συλλογική ιστορική μνήμη, η οποία δεν δέχεται ανεφοδίαστες παρεμβολές, και να αποβεί υπολογίσιμος κοινωνικός παράγοντας.<br>Επομένως, μια πιθανή προσπέλαση του ιστορικού γεγονότος της Εξέγερσης και η λείανσή του σ’ ένα α- κοινωνικό και ετεροκίνητο γεγονός, υπό τον κολοβωμένο ανωτέρω νεότιτλo, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που, οι εκ των κυρίων πρωταγωνιστών των γεγονότων, και ο έπαρχος Λευκάδος αναφέρεται κατηγορηματικά σε ΧΩΡΙΚΟΥΣ ΣΤΑΣΙΑΣΤΕΣ, αλλά και ο Άγγλος Τοποτηρητής επίσης αναφέρεται στις ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ του νησιού, αυτό το ιστορικό γεγονός, κατ’ όγκον και ποιότητα έχει γίνει, δυο αιώνες τώρα, οργανικό κτήμα του Λευκαδίτικου λαού, και αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της βούλησής του, σαν μια αποκάλυψη υψηλής στάθμης ευαισθησίας, απέναντι σε μια ομάδα ρακένδυτων και εξαθλιωμένων χωρικών, που δεν ζητούν πάρεξ την ισότιμη και αρωγμάτιστη ανθολόγησή τους στο στερέωμα της ιδεολογικής εξουσίας της ιστορίας!<br>«Η Εξέγερση των Χωρικών της Αγίας Μαύρας στα 1819», συνάρθρωσε αντιστασιακά και κοινωνικοοικονομικά προτάγματα των αρχών του 19ου αιώνα. Όρισε την εκκίνηση ακολουθιών ριζικών κοινωνικών αλλαγών, ακόμη και αν μεσοπρόθεσμα φάνηκαν στο Επτανησιακό στερέωμα, (1848 και 1849 στην Κεφαλλονιά,) και αποτέλεσε την απαρχή της αντίστασης κατά της κρυπτοφασίζουσας αγγλικής δεσποτείας, αναδεικνύοντας την κεντρική εθνοτική της στόχευση, ενώ συγχρόνως οι στοχούμενες κοινωνικές ανασυνθέσεις αφορούσαν στο ντόπιο ιδιότυπο φεουδαρχικό σύστημα γαιοκτημόνων και εμπορογαιοκτημόνων τοκογλύφων, με τα προστύχια, τους τόκους υπερημέριας, τις συντεχνίες, τις κατασχέσεις, τους εναρμονισμένους ανταγωνισμούς, θα λέγαμε με σημερινούς οικονομικούς όρους… Θα ακολουθήσουν οι κοινωνικές εξεγέρσεις στο Σκουλικάδο και στον Υψόλιθο της Ζακύνθου, «Του Σταυρού» και της Σκάλας στην Κεφαλλονιά.<br>Η Εξέγερση εμπεριέχει έναν ύψιστο ιστορικό συμβολισμό, κυρίως για την αγροτική κοινωνία της Λευκάδος, ενώ προέκυψε και σαν επιτακτική ανάγκη, για συντόμευση της επίλυσης των κοινωνικοοικονομικών διευθετήσεων. Έφερε στο προσκήνιο και στην κεντρικότητα την Χωριάτικη Αγιομαυρίτικη φιγούρα, έστω και αν οι Πρωταγωνιστές Χωρικοί παρίστανται βουβοί και άλαλοι, διακόσια χρόνια τώρα, χωρίς την νενομισμένη δυνατότητα να υπερασπίσουν το διμέτωπο εγχείρημά τους, όπως πολύ εύστοχα επισημαίνουν αυτή την καθοριστική αντικειμενική τους αδυναμία και ο Πάνος Ροντογιάννης, («ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕΥΚΑΔΟΣ», Τόμος Β, σελίδα 268) και ο Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, («Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ TO 1819», σελίδα 43), μπροστά στην πλημμυρίδα της μονόπλευρης παρουσίασης των αρχειακών εγγράφων των αντιπάλων τους… Μόνο ο Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης «σπάει», θα λέγαμε, αυτή την ανυπαρξία στοιχείων απ’ την πλευρά των Χωρικών, παρουσιάζοντας δύο γραπτά ντοκουμέντα, τα οποία είναι η αναφορά των εξεγερμένων χωρικών προς τον Στόβιν, όταν ο τελευταίος τους ζήτησε τα αιτήματά τους και η αναφορά των κατοίκων της Εγκλουβής, οι οποίοι, σημειωτέον, δεν πήραν μέρος στην Εξέγερση, όταν η συσταθείσα σχετική επιτροπή, μετά τα γεγονότα, ζήτησε απ’ τους χωρικούς του νησιού να εκφράσουν τα αιτήματά τους. (Τριανατάφυλλος Σκλαβενίτης: «Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΤΟ 1819», σελίδα 45). <br>Ακριβώς αυτή την δεινή και μειονεκτική θέση των Πρωταγωνιστών Χωρικών, φιλοδοξούμε, έστω κατά ένα πολλοστημόριο, να αναπληρώσομε και να υποστασιοποιήσομε, αν είναι δυνατόν, με το ταπεινό μας αυτό πόνημα… Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας, συγκεντρώσαμε ένα μεγάλο υλικό, πολλά χρόνια τώρα, αφού σκοπεύαμε προγραμματικά, σαν θα έρθει το… πλήρωμα του χρόνου, να ασχοληθούμε συγγραφικά με το θέμα της «Εξέγερσης των Αγιομαυριτών Χωρικών στα 1819», αλλά και από άλλες πηγές και βιβλιογραφίες, επιστρατεύοντας συνάμα την συλλογική ιστορική μνήμη και παράδοση, έτσι όπως έφτασε στις μέρες μας, προερχόμενη αυτή η παράδοση απ’ τον τόπο του θεάτρου των πολεμικών επιχειρήσεων και της απαρχής των γεγονότων, τους Σφακιώτες. Με αυτό το υλικό θα τολμήσομε την συγγραφή του παρόντος βιβλίου με θέμα, τον καταξιωμένο, αρωγμάτιστο και απαράγραπτο ιστορικό τίτλο: «To Ρεμπελιό των Χωρικών. Αγία Μαύρα στα 1819». <br>Στην προσπάθειά μας αυτή θα βαδίσομε δομικά πάνω σε μια λογική σειρά των γεγονότων και των συνθηκών της Εξέγερσης, που θα δίνουν την δυνατότητα στον αναγνώστη να έχει μια σφαιρική θεώρηση του όλου εγχειρήματος των Χωρικών και της αντιμετώπισης, που έτυχαν απ’ το αρραγές μέτωπο των Άγγλων και των προυχόντων της Χώρας. Θα στηριχτούμε στους τέσσερεις βασικούς πυλώνες, που έγραψαν για την Εξέγερση: Στον Ζακύνθιο Παναγιώτη Χιώτη «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, (1815 – 1864)», στον Κωνσταντίνο Μαχαιρά, «ΛΕΥΚΑΣ ΚΑΙ ΛΕΥΚΑΔΙΟΙ ΕΠΙ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ», και «Η ΛΕΥΚΑΣ ΕΠΙ ΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑΣ», στην δίτομη εργασία του κορυφαίου Λευκαδίτη ιστορικού Πάνου Ροντογιάννη, «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΛΕΥΚΑΔΟΣ» και στην εργασία του Τριαντάφυλλου Σκλαβενίτη, «Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΤΟ 1819». Αλλά και σε μια πλούσια παραπέρα βιβλιογραφία, την οποία θα συνυφάνουμε , όπως προαναφέρθηκε, με την τοπική παράδοση των Σφακιωτών, καθώς αυτή διασώθηκε από απλοϊκούς, αλλά φωτισμένους Σφακιώτες χωρικούς, όπως ο Βαγγέλης Γληγόρης (Γατσούλης), απ’ το Σπανοχώρι, του οποίου προσφιλέστατο θέμα ήταν η Εξέγερση του 1819, και του οποίου, μάλιστα, δίκην πρελούδιου στα γεγονότα, δημοσιεύομε το ποίημά του για την Εξέγερση με τον συμβολικό τίτλο: «ΜΕ ΕΝΑ ΟΧΙ…».<br>Με προσεγμένη ειδική μέριμνα θα αποπειραθούμε να μπούμε στον ντορό και στα… υποδήματα των Χωρικών, να δούμε ποια μπορεί να είναι τα βαθιά αίτια, που τους οδήγησαν σε ένα τέτοιο εγχείρημα, να αντιπαρατεθούν με την παγκόσμια αυτοκράτειρα δύναμη της εποχής εκείνης, μα κυρίως να τεκμηριώσομε, επίσης με μια σημαντική βιβλιογραφία, πως ο αγώνας τους ήταν αυτόφωτος και ακηδεμόνευτος, δεν υπήρξε πίσω τους κανένας ιθύνων νους, ούτε ο Καποδίστριας. Ήταν αυτός ο αγώνας τους διμέτωπος. Εθνοτικός, στα πλαίσια της συνείδησης, που είχαν ατσαλώσει τόσους αιώνες, ουσιαστικά απ’ το 1295 επί Ορσίνι, που πέρασαν κάτω από τόσους κατακτητές, Φράγκους, Βενετούς, Τούρκους, και πάλι Βενετούς, Ρωσότουρκους, Γάλλους και τώρα Άγγλους, πως είναι ενότητα και ομάδα Ελληνική, που ακατάπαυστα αντιπαλεύει την ξενοκρατία στον τόπο τους, έτσι όπως μοναδικά τους ύμνησε, μέσα απ’ το επικολυρικό του δημιούργημα, τον «ΦΩΤΕΙΝΟ», και ο απηνής διώκτης αυτής της ξενοκρατίας στο νησί, ο Έλληνας βάρδος Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, αλλά και ενάντια στην Αγιομαυρίτικη τοπικότητα του ιδιότυπου γαιοφεουδαρχισμού. <br>Επειδή, όμως, κατά πρώτον, πάντα ενδιαφέρουν μια έρευνα οι σχέσεις που διαμορφώνονται μεταξύ του κοινωνικού και του ανθρωπογενούς χώρου, κατά δεύτερον, οι κοινωνίες αποτελούν θεσμοθετημένες συμβολικές δομές, απ’ όταν, τουλάχιστον, ο άνρωπος αισθάνθηκε την ανάγκη της συνύπαρξης, και μάλιστα δομές με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ψυχοσωματικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά, γι αυτό θα αναφερθούμε αναλυτικά στους δύο κεφαλαιώδους σημασίας αυτούς παράγοντες, τουτέστιν στις οικονομικοκοινωνικές συνθήκες του 1819 και των προγενέστερων δεκαετιών σωρευτικά, σε συνάρτηση με την οικονομική γεωγραφία του ζωτικού χώρου των Χωρικών της Αγίας Μαύρας, και των χαρακτηριστικών του, συνθήκες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στον Ξεσηκωμό. Διότι, μπορεί με μια απλοϊκή προσέγγιση να θεωρηθεί το γεγονός της εξέγερσης των Χωρικών της Αγίας Μαύρας στα 1819, μια πολεμική τοπική διαμάχη, όμως, απ’ την στιγμή που έλαβε υπερτοπικά χαρακτηριστικά και απασχόλησε τα τότε διεθνή φόρα, σε Λονδίνο και Βιέννη, ενώ καθαρά ακόμη ενδύθηκε έναν ιστορικό συμβολισμό σηματοδοτώντας και την εκκίνηση ακολουθιών ριζικής κοινωνικής αλλαγής στα Επτάνησα γενικότερα, απαιτεί, φρονούμε, η προσέγγισή του πλέρια και πολυμορφική ανάλυση, και όχι μια απλή καταγραφή των γεγονότων. <br>Περαίνοντας. Ο διάχυτος φόβος, απ’ το γεγονός ότι ο ετερόκλητος κόσμος της εξουσίας και της συνακόλουθης καταπίεσης, συνωστίζονταν αποφασιστικά γύρο από ένα επιθετικό εγχείρημα, ουδόλως αποθάρρυνε τους Αγιομαυρίτες Χωρικούς, μπροστά στο καθολικό αίτημά τους για απεξάρτηση απ’ την προστασία και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, επιστρατεύοντας σχηματικά τον περίφημο «Κύκλο της Δικαιοσύνης», ασφαλώς όχι το ιδεολογικοποιημένο Οθωμανικό σχήμα, αλλά το αρχαιοελληνικό κλασικό περιεχόμενο του όρου, μονόδρομος που έπρεπε να ακολουθήσουν… Και δεν είχαν αρχικά άλλο μέσο πίεσης προς τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, παρά την ανυπακοή στην πληρωμή των φόρων και όσα μαζί συνυφάνθηκαν……<br>Λευκάδα 2019 <br>Θοδωρής Γεωργάκης</p>"
    }
    3 => SolrObject {#495
      +"product_id": "1292138"
      +"translated": "false"
      +"publishing_status": "Κυκλοφορεί"
      +"last_update": "2022-07-10T08:30:24Z"
      +"product_status": true
      +"lcx": false
      +"add_product_ts": "2022-07-10T08:30:24Z"
      +"product_form_id": "BC"
      +"product_form": "Χαρτόδετο"
      +"product_kind": "Βιβλίο"
      +"pub_id": "15965"
      +"pub_name": "Siderisdotcom"
      +"imprint": "Siderisdotcom"
      +"height": 21.0
      +"width": 14.0
      +"weight": 450
      +"distinctive_title": "«Τα που θυμάμαι μολογώ»"
      +"distinctive_subtitle": "Σεργιάνι στη Λευκάδα του χθες"
      +"thema_code": array:1 [
        0 => "DN"
      ]
      +"classification_main": "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      +"classification": array:1 [
        0 => "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      ]
      +"category_main": "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      +"category": array:1 [
        0 => "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      ]
      +"language": array:1 [
        0 => "Ελληνική, Νέα"
      ]
      +"edition_no": 2
      +"city": "Αθήνα"
      +"pub_month": 6
      +"pub_year": 2022
      +"pub_day": 1
      +"lcno": 12091
      +"gtin13": "9786188074798"
      +"prefix": "978-618-80747"
      +"isbn13": "978-618-80747-9-8"
      +"contr_id": array:2 [
        0 => "1049232"
        1 => "1132665"
      ]
      +"contr_name": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"contr_id_role": array:3 [
        0 => "1049232_A01"
        1 => "1132665_A36"
        2 => "1132665_B01"
      ]
      +"contr_id_tab": array:3 [
        0 => "1049232_a"
        1 => "1132665_i"
        2 => "1132665_e"
      ]
      +"contr_role": array:2 [
        0 => "Συγγραφέας"
        1 => "Εξώφυλλο/εικαστικό, Επιμέλεια κειμένου"
      ]
      +"contr_denoms": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"price": 15.0
      +"vat": 0.0
      +"price_type": "Ενιαία τιμή με ΦΠΑ"
      +"price_valid_until": "2023-12-01T12:00:00Z"
      +"cover": "https://bookpoint.gr/images/books/1292138"
      +"_version_": 1833589010700697600
      +"description": "<p>ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ</p><p>Η ενασχόληση με το παρελθόν της κάθε κοινωνίας, δεν είναι μια απλή καταγραφή εννοιών, καταστάσεων και πραγμάτων, που ανασύρονται στην επιφάνεια, σαν απλός προσδιορισμός και σημείο αναφοράς συγκεκριμένων εποχών, ούτε ένα ρέκβιεμ αξιομνημόνευτων γεγονότων και πράξεων, προς χάριν της συλλογικής ιστορικής μνήμης, αλλά είναι ένα αέναο γίγνεσθαι, με πρωταγωνίστρια την ίδια την κοινωνία, είναι μια βουτιά στην ιστορική διαδρομή του κάθε τόπου, έτσι όπως αυτή βιώνεται, ή παραδίδεται από γενιά σε γενιά, με όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που προσδιορίζουν αυτό το μπουκέτο, που ονομάζουμε ταυτότητα της κάθε περιοχής. <br>Για τα χωριά της Λευκάδος, το πέρασμα των αιώνων, έχει να παρουσιάσει όλα εκείνα τα στοιχεία που κατατείνουν, από την μια πλευρά, στην διασφάλιση του επιούσιου, αλλά θεμελιώνουν, συγχρόνως, και έναν εκλεπτυσμένο λαϊκό πολιτισμό, μέσα από δραστηριότητες και ενέργειες τέτοιες, που ορθά τον αναδεικνύουν σαν πρωταγωνιστή, μέσα σ’ αυτόν τον πολύμοχθο και πολυκύμαντο βίο, που σε τελική ανάλυση είναι η ίδια η ζωή σε όλες της τις εκφάνσεις, ενώ το άθροισμα της αχαλίνωτης μνήμης, μπορεί να περνά, αυτές τις πτυχές και τις εκφάνσεις, στις κατοπινές γενιές, στοχεύοντας, όχι απλά σε μια νοσταλγική αναδρομή, αλλά, σε μία εποπτική και κριτική θεώρηση της παραδοσιακής και ιστορικής εμπειρίας, η οποία αποτελεί, εν τέλει, ουσιαστική προσφορά παίδευσης των επιγόνων, στην αδιάλειπτη πορεία της ζωής. <br>Η προσπάθειά μου, με τούτο το ταπεινό πόνημα, μακριά από μένα κάθε οιηματική έξαρση ή σύγκριση, αφού γνωρίζω καλά το τιτάνιο έργο του «πατριάρχη» της Λευκαδίτικης λαογραφίας και παράδοσης, του Πανταζή Κοντομίχη, είναι μια περιγραφική και απλοϊκή επιστράτευση των παιδικών μου αναμνήσεων και συντίθεται, εξ ολοκλήρου, από βιωματικά στοιχεία και μόνο, όσα έζησα και άκουσα κοντά στους ξωμάχους γονείς μου, Σοφοκλή και Πολυξένη, χωρίς να υπεισέρχεται πουθενά αφήγηση τρίτων, ή έτερος εξωγενής παράγοντας, ή σχετική βιβλιογραφία, στοχεύει δε στο να παρουσιάσω και να αναδείξω όλα τα ανωτέρω σημαντικά δομικά υλικά στοιχεία, όπως πρωτογενώς τα βίωσα, μαθητής του Δημοτικού Σχολείου την δεκαετία του 1960 και πέρασαν στην μνήμη μου, στοιχεία που συνέθεσαν την ζωή του Λευκαδίτη χωρικού, κατά το παρελθόν, έτσι όπως αυτά παραδόθηκαν, από γενιά σε γενιά, μέχρι, σχεδόν, την δεκαετία του 1980. <br>Διότι, αυτή η χρονική περίοδος, περίπου, προσδιορίζεται σαν αφετηριακή αλλά και κομβική, αφού, έκτοτε, φαίνεται να εισερχόμαστε σιγά-σιγά, και στην Λευκάδα, στην εποχή της νέας τεχνολογίας, η οποία ανέτρεψε τα πάντα και εισήγαγε την κοινωνία σε έναν άλλο κόσμο επιτευγμάτων, μετασχηματίζοντας, αυτή την μικρή κοινωνία των χωριών μας, σε ανοιχτό πεδίο επιρροών και απόψεων, που οδήγησε σταθερά και με τα θετικά, αλλά και με τα αρνητικά της στοιχεία, στην σημερινή ομογενοποιημένη κατάσταση, που εμφαντικά την αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση. <br>Σ’ αυτόν τον νέο κόσμο, που, σχεδόν, ευθυγραμμίζεται ολόκληρος στον κυνήγι του ευδαιμονισμού, έρχεται το παρελθόν, μέσα από τέτοιες προσπάθειες, πιστεύω, για να δώσει όλα εκείνα τα συγκριτικά στοιχεία, που οδηγούν στον μέσο όρο του αφηγήματος της ζωής. Στην προσπάθειά μου αυτή, θα χρησιμοποιήσω αυτούσιο το λεξιλόγιο και την ντοπιολαλιά, για τις διάφορες ονομασίες, που, ευνόητο είναι, να διαφέρουν, μερικές, σε κάποια χωριά, ένα λεξιλόγιο έτσι όπως το βίωσα και το άκουσα, πρωτογενώς, στο χωριό μου, το Πινακοχώρι των Σφακιωτών.<br>Η οικοτεχνία, η χειροτεχνία, οι ασχολίες, οι καλλιέργειες, το εμπόριο, οι κατασκευές και τα φαγητά του Λευκαδίτη χωρικού, αλλά και η χρήση της Λευκαδίτικης ντοπιολαλιάς, είναι τα στοιχεία που θα πραγματευτεί η παρούσα εργασία, στοιχεία τα οποία δεν είναι απλά εργαλεία για την επιβίωση και μόνο , αλλά εμπεριέχουν και υψηλά δείγματα πολιτισμού και χαρακτηριστικής κουλτούρας, η οποία προσδίδει στα χωριά της Λευκάδος την ειδοποιό εκείνη διαφορά που συνθέτει, σε τελική ανάλυση, συνολικά τον Λευκαδίτικο λαϊκό πολιτισμό. <br>Η κατασκευή των σπιτιών και τα τρεμέτζα, το σύρσιμο των σπιτιών, η κατασκευή των αχουριών, του κάτοικα, του φούρνου, της καλύβας του ξεμόνιου, της στέρνας, του πηγαδιού, του μπλοκού, του ξυλοκάμινου, του ασβεστοκάμινου, των λιτροβιών, των λιθιών, των αμπελώνων, των λιοστασιών, των οβορών, των λούρων του τινάγματος των ελιών, των κρεβατιών, των καβαλέτων, των παγερίτσων, των σιδερικών, των βαενιών, του τάλαρου, της πύλας του λαδιού, του αλατολόγου, των κοφινιών, των δικριανιών, της σίτας, των κόσκινων, της μαλάθας, της πινακωτής, των ανεμόμυλων, των νερόμυλων, το σχίσιμο και το στάφνισμα των κυπαρισσιών, ο αργαλειός, τα διασίδια, η ανέμη, το ανεμίδι, τα μασούρια, η κατασκευή των χοντροσκουτιών, η επεξεργασία των τομαριών των ζώων για οικιακή χρήση, η δημιουργία των ασκιών, η κατασκευή του σαπουνιού, οι βαφές των ρούχων και το γκράνο, το πλέξιμο με βελόνες και αγκιρίδι, το προζύμι, η κατασκευή του ψωμιού, η μουστόπιτα, το πεκιμέζι, η λαδόπιτα, το αλάτισμα της σαρδέλας, η κατασκευή της μαζλίκας και σφήνας του τυριού, η κατασκευή του τραχανά, το τμάτσι, η μπαζίνα, η καγιανή, η ανεβατή, το κοφίσι, η ρυζόπιτα, τα σπερνά, η κλούρα της Αποκριάς, και άλλα χαρακτηριστικά λευκαδίτικα φαγητά του παρελθόντος, το καλάγλισμα των αγγείων, το τέκιασμα του σανού, η επεξεργασία του λιναριού, το κέντρωμα των δένδρων, το μάζεμα των ελιών, το όργωμα και η σπορά, τα αλώνια, το θέρισμα των σπαρτών, ο τρύγος, η κατασκευή των λυχναριών και των φιτιλιών, το καλίγωμα των αλόγων, η κατασκευή σαμαριών, το κούρεμα των προβάτων, η επεξεργασία του μαλλιού, είναι οι κατασκευές, οι ασχολίες, οι οικοτεχνίες, οι χειροτεχνίες και το εμπόριο του Λευκαδίτη χωρικού, που θα αναβιώσουν, μέσα από τις σελίδες του παρόντος βιβλίου, σε πιστή απόδοση και περιγραφή, που διασφαλίζει, φρονώ, η βιωματική μου αντίληψη και καθημερινή τριβή, στοιχεία που μου προσπόρισαν η αρωγή και πρωτογενής συμμετοχή μου στον τίμιο αγώνα των ξωμάχων συγχωριανών και γονιών μου.<br>Όλα τούτα και άλλα πολλά, που, ο συσχετισμός των γεγονότων και των παραστάσεων, καθώς και η αναμόχλευση της μνήμης, θα μου φέρουν στο προσκήνιο του νου, θα μπούνε ταξινομημένα και με πλήρη αναλυτική περιγραφή, στο σαγηνευτικό, θέλω να πιστεύω, κάδρο της ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΤΟΥ ΧΘΕΣ…</p><p>Λευκάδα Ιανουάριος 2015 <br>Θοδωρής Γεωργάκης – Παποράκης</p>"
    }
    4 => SolrObject {#496
      +"product_id": "1292137"
      +"translated": "false"
      +"publishing_status": "Κυκλοφορεί"
      +"last_update": "2022-09-01T14:09:13Z"
      +"product_status": true
      +"lcx": false
      +"add_product_ts": "2022-07-10T08:22:46Z"
      +"product_form_id": "BC"
      +"product_form": "Χαρτόδετο"
      +"product_kind": "Βιβλίο"
      +"pub_id": "15965"
      +"pub_name": "Siderisdotcom"
      +"imprint": "Siderisdotcom"
      +"pages": 206
      +"height": 21.0
      +"width": 14.0
      +"weight": 300
      +"distinctive_title": "Ο Λευκαδίτικος γάμος"
      +"distinctive_subtitle": "Φκήσου με Μανούλα μου…"
      +"thema_code": array:1 [
        0 => "DN"
      ]
      +"classification_main": "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      +"classification": array:1 [
        0 => "Βιογραφία:  και μη μυθιστορηματική λογοτεχνία"
      ]
      +"category_main": "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      +"category": array:1 [
        0 => "Βιογραφίες και αληθινές ιστορίες"
      ]
      +"language": array:1 [
        0 => "Ελληνική, Νέα"
      ]
      +"edition_no": 2
      +"city": "Αθήνα"
      +"pub_month": 6
      +"pub_year": 2022
      +"pub_day": 1
      +"lcno": 12091
      +"gtin13": "9786188074774"
      +"prefix": "978-618-80747"
      +"isbn13": "978-618-80747-7-4"
      +"contr_id": array:2 [
        0 => "1049232"
        1 => "1132665"
      ]
      +"contr_name": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"contr_id_role": array:3 [
        0 => "1049232_A01"
        1 => "1132665_A36"
        2 => "1132665_B01"
      ]
      +"contr_id_tab": array:3 [
        0 => "1049232_a"
        1 => "1132665_i"
        2 => "1132665_e"
      ]
      +"contr_role": array:2 [
        0 => "Συγγραφέας"
        1 => "Εξώφυλλο/εικαστικό, Επιμέλεια κειμένου"
      ]
      +"contr_denoms": array:2 [
        0 => "Γεωργάκης, Θεόδωρος Σ."
        1 => "Σιδέρης, Λάμπης"
      ]
      +"price": 15.0
      +"vat": 0.0
      +"price_type": "Ενιαία τιμή με ΦΠΑ"
      +"price_valid_until": "2023-12-01T12:00:00Z"
      +"cover": "https://bookpoint.gr/images/books/1292137"
      +"description": "<p>ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΤΣΑΚΑΛΟΥ<br>Μέσα απ΄ τα μάτια μας έφευγαν τα χρόνια. Δεκαετία του πενήντα και του εξήντα. Βλέπαμε με τα αθώα παιδικά μάτια μας γύρω μας έναν κόσμο που ζούσε, δούλευε, παντρεύονταν, ερωτεύονταν, έφευγε, μισούσε, αγαπούσε, πέθαινε κυνηγημένος απ΄ τη μοίρα του πάνω στη γη του και στα άγια και πονεμένα χώματα του σπιτιού, του χωριού του, της πατρίδας του. Το μακρινό Παραπέρα ότι άρχιζε να χαράζει μέσα στα λόγια του κόσμου, ότι είχε ανοίξει η Αυστραλία και η Αμερική και οι δυτικές συνοικίες των Αθηνών ότι άρχισαν να υποδέχονται τους «χωριάτες» των επαρχιών.<br>Ακόμα ο «παλιός κόσμος» ήταν ολοζώντανος και ζούσε στον δικό του χρόνο και τον δικό του ρυθμό. Κανένας δεν γνώριζε πού πηγαίναμε. Όλοι προχωρούσαν σπρώχνοντας την ύπαρξή τους και την ύπαρξη των δικών τους σε έναν κόσμο άγνωστο. Όμως ο «παλιός κόσμος» ακόμα ζούσε. Οι βαβάδες μας ζούσαν για να διηγηθούν τα χρόνια εκείνα και να μας εξηγήσουν αυτά που βλέπαμε με τα μάτια μας. Αλλά ούτε εμείς, ούτε εκείνοι είχαμε συνείδηση και πολύ περισσότερο γνώση του κόσμου που έφευγε και εκείνου που έρχονταν τρέχοντας πίσω μας, μέσα μας, δίπλα μας , μπροστά μας. Αυτόν τον κόσμο τον ονόμαζαν «πρόοδο, πολιτισμό» οι δασκάλοι μας στο σκολειό, χωρίς να έχουν καταλάβει ούτε τι χάναμε, ούτε την καταιγίδα που θα σκόρπιζε την κοινωνία, όπως τη γνωρίσαμε, στα πέρατα του ορίζοντα. <br>Και τότε είπαμε εμείς τη δουλειά μας, γεννιόμαστε, ζούσαμε, δουλεύαμε, παντρευόμαστε και πεθαίναμε. Κάθε σκαλοπάτι της ζωής μας δεν ήταν μόνο δικό μας, δεν υπήρχε μόνο για τη δική μας χρήση κι ανάγκη, ήταν και των δικών μας, των συγγενών μας και του χωριού μας. Η Γέννηση αφορούσε τους πάντες. Ο Γάμος αφορούσε τους πάντες. Ο θάνατος αφορούσε τους πάντες. Ακόμα και τους μη μετέχοντες! Ακόμα και τους «εχθρούς μας»!<br>Μια κορυφαία εκδήλωση της ύπαρξης των ανθρώπων είναι η αναπαραγωγή τους. Η αναπαραγωγή πάντα γίνονταν στην κοινωνία με κάποιους κανόνες, που διαμορφώνονταν κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες και εξυπηρετούσαν την ομαλή εξέλιξη του χωριού, του σογιού, της οικογένειας και του κάθε ενός ξεχωριστά. Όταν μιλάμε για κανόνες εννοούμε πώς και με ποιο τρόπο γίνονταν η επιλογή του συντρόφου για την αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους. Όλες οι κοινωνίες, το κάθε χωριό, το κάθε σόι, το κάθε σπίτι είχε τους δικούς του ιδιαίτερους κανόνες. Φυσικά η επιλογή ήταν δικαίωμα του καθενός, αλλά, τότε, το ασκούσαν συχνά τα μεγαλύτερα άτομα της οικογένειας για λογαριασμό της. Ακόμα και οι μελλοντικοί γαμπροί και νύφες υποτάσσονταν συχνά (αυτός ήταν ο κανόνας σχεδόν) στην θέληση των μεγαλύτερων, που επέλεγαν το πρόσωπο, που θα εξασφάλιζε την ύπαρξη και τη δημιουργία και τη διατήρηση της οικογένειας και του σογιού. <br>Εμείς όλα αυτά τα βλέπαμε στις λεπτομέρειές τους να περνούν μπροστά απ΄τα μάτια μας και καλά καλά δεν τα καταλαβαίναμε. Μετείχαμε στις γιορτές και στα πανηγύρια , ακούγαμε τις προξενήτρες, που τα πήγαιναν και τα έφερναν, βλέπαμε τα αποτελέσματα, πηγαίναμε στους αρρεβώνες, ακούγαμε για τα λιγατοχάρτια, ακούγαμε για τις διαπραγματεύσεις για τις προίκες, ζούσαμε τους γάμους, αλλά είμαστε στην θέση του θεατή, που μάλιστα δεν γνώριζε ότι όλα αυτά χάνονταν ανεπίστρεπτα. <br>Κι έτσι , όπως συμβαίνει πάντα, όλα αυτά σαν χάθηκαν για πάντα τα είπαμε λαογραφία και κάποιος ανάμεσά μας, θέλεις από νοσταλγία, θέλεις από όποια εσωτερική του ανάγκη, προσπαθεί να τα καταγράψει και να μείνουν κτήμα μας. Αυτό κάνει και το βιβλίο, που έχετε στα χέρια σας, που ο φίλος Θοδωρής προσπαθεί να φύγει από τη θέση του μετέχοντος στη θέση του καταγραφέα ενός κόσμου που χάθηκε, ίσα που προλάβαμε να δούμε και πλέον τον ονομάζουμε λαογραφία και προσπαθούμε να τον κατανοήσουμε. Αξίζει τον κόπο να διαβάσουμε και να μπούμε στα άβαθα της ψυχής των ανθρώπων εκείνων που ίσα που τους προλάβαμε πάνω στη βάρκα του σύμπαντος. Ανέλαβε το έργο Θοδωρή να διηγηθείς κι εμείς ακούμε και θα προσπαθήσομε να καταλάβομε εκείνο το σκαλί της παρουσίας των ανθρώπων μας στη Γη. <br>ΛΕΥΚΑΔΑ. ΙΟΥΛΙΟΣ 2018</p>"
      +"_version_": 1833589010797166592
    }
  ]
  "total_books" => 9
  "imprintString" => "Siderisdotcom"
  "upcoming_books_count" => 0
  "active_books_count" => 9
  "tc" => 9
]