Κύπριος λογοτέχνης. Γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά από μικρός έζησε στην Αλεξάνδρεια. Υπήρξε φανατικός θαυμαστής του Καβάφη. Αργότερα εργάστηκε ως υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών και συνετέλεσε στο να διαδοθεί η ποίηση του Καβάφη. Εκτός από τη λογοτεχνία ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία.

Έζησε πολλά χρόνια στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα. Ως δημοσιογράφος εργάστηκε στην τοπική ημερήσια ελληνική εφημερίδα "Ταχυδρόμος", στην οποία δημοσίευε και χρονογραφήματα με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο "Σκαραβαίος".

Στην Αλεξάνδρεια ήρθε σε επαφή με τον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη. Καρπός της γνωριμίας αυτής ήταν το βιβλίο του Ο Καβάφης, συνομιλίες και χαρακτηρισμοί. Εγκαταστάθηκε τελικά στην Αθήνα, όπου και έγραψε και τα περισσότερα βιβλία του.

Το έργο του είναι κυρίως συγκεντρωμένο στις συλλογές διηγημάτων:

Έγραψε επίσης τη νουβέλα "Οι εξοχότητες", το μυθιστόρημα "Προτελευταίος σταθμός", το θεατρικό "Οι ναυαγοί" κ.ά.

Ο ποιητής Τέλλος Άγρας τον χαρακτήρισε «πεζογράφο του ελληνικού μικροαστικού πολιτισμού», γιατί οι περισσότεροι ήρωές του είναι Έλληνες μικροαστοί, που τους σκιαγραφεί με έκδηλα ψυχογραφικά προσόντα.