Με το τέλος του, κυκλοφόρησε το 3ο ποιητικό έργο του και έγινε μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών το 1959, και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών το 1960. Διετέλεσε Πρόεδρος επί σειρά ετών και στα δυο Λογοτεχνικά Σωματεία.
«Με το έργο του "Αρκαδική Ραψωδία" το 1958, καθιερώθηκε ως ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας» ανέφερε η Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών σε ανακοίνωσή της για την απώλειά του.
Είχε δώσει σειρά διαλέξεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, είχε δημοσιεύσει πλήθος μελετήματα σ' ελληνικά και ξένα περιοδικά. Είχε πάρει μέρος και σε πολλά διεθνή συνέδρια. Βιβλία του μεταφράστηκαν και κυκλοφόρησαν σε Γαλλία, Ιταλία, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Σουηδία, και ποιήματά του περιέχονται και σε πολλές ξένες ανθολογίες.
Πολλά από τα έργα του έχουν μελοποιηθεί από Έλληνες και ξένους συνθέτες.