Από την έναρξη λειτουργίας της ελληνικής τηλεόρασης το 1965, είναι από τα βασικά της στελέχη. Παράλληλα, δημοσιεύει σχετικά άρθρα, συνεργάζεται με Εγκυκλοπαιδικά Λεξικά και διδάσκει τηλεόραση στην Ανώτερη επαγγελματική Σχολή του Λυκ. Σταυράκου. Το βιβλίο του "Ραδιόφωνο και Τηλεόραση", μεταφρασμένο για τη RAΙ το 1967, αποτελεί θέμα στο Διεθνές σεμινάριο του Πανεπιστημιακού Κέντρου Κοινωνιολογικών Σπουδών της Ρώμης. Το 1971 και το 1972 οργανώνει και διευθύνει το Σταθμό Τηλεόρασης του ΟΤΕ στη Δ.Ε.Θ. Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση το, 1974, παρουσιάζει στην Τηλεόραση της ΕΡΤ τις "Ειδήσεις", επίκαιρα σχόλια κι εκπομπές της σειράς "Μια ταινία, μια συζήτηση".
Διετέλεσε διευθυντής Τηλεόρασης της ΕΡΤ-1 και πρώτος διευθυντής Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2. Επίσης, πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού θεάτρου, πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, αντιπρόεδρος του Προσωπικού της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και μέλος του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.
Για τέσσερα χρόνια κράτησε τη στήλη της κριτικής του θεάτρου σ' αθηναϊκή εφημερίδα και της τηλεόρασης για οκτώ χρόνια στο περιοδικό "Εικόνες".
Έδωσε πολλές διαλέξεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και συμμετείχε σε διεθνή συνέδρια, καθώς και σε κριτικές επιτροπές θεάτρου, κινηματογράφου, τηλεόρασης και ποίησης (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Ι.Κ.Υ., Ε.Ε.Λ. κ.λπ.)
Στα Γράμματα εμφανίστηκε το 1945 κι ως τώρα έχουν εκδοθεί 33 βιβλία του. Έργα του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά και ρουμανικά σε βιβλία, καθώς και στα γερμανικά, ουγγρικά, βουλγαρικά, ισπανικά και τουρκικά, δημοσιευμένα σε ξένες ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά. Μελοποιημένα ποιήματα του μεταδόθηκαν από το ελληνικό ραδιόφωνο.
Είναι επίτιμος πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, επίτιμος γενικός γραμματέας της Ένωσης Θεατρικών και Μουσικών κριτικών και μέλος του Μουσικού και Δραματικού Συλλόγου "Ωδείον Αθηνών".
Το 1962 ο Δήμος Φλωρεντίας του απένειμε αργυρό μετάλλιο και τον τίτλο του επίτιμου δημότη του. Το 1999 ο Δήμος Κερκυραίων τον τίμησε με το αργυρό μετάλλιο αξιοσύνης, το 2000 ο Δήμος Αχιλλείων και τον ίδιο χρόνο, βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνων για την ποίηση του. Το 2006 τον βράβευσε η ΕΡΤ-3 για την προσφορά του στο ραδιόφωνο και το 2008 το Ίδρυμα Θ.Μπότση. Το 2009 τιμήθηκε επίσης, από το Δήμο Καλαμαριάς, την Ένωση Σμυρναίων Μικρασιατών Β.Ε. και από το Σύλλογο Κερκυραίων Θεσσαλονίκης.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
ΠοίησηΑντιφεγγίσματα της ψυχής μου (1945)Δευτέρα Παρουσία (1948)Σάντερμαχ (1954)Απόψε η γη καίει (1958)Ποιήματα 5 (1965)"Εσωτερική υπόθεσις" (1974)Ποιήματα (1976)"Ατομικός Φάκελλος" (1992)Ενδόμηση (1991)Βιο-λογία (1994)Οίκος Ενοχής (1999)Το Λάλον αίμα (2003)Κατά παντός υπευθύνου (2007)Η μέθοδος των τριών + 1 (2009)«111» (2010)
ΤαξιδιωτικόΕπιστροφή στη Ρώμη (1957)ΚριτικήΘεατρική θεώρηση (1978)Η κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης (1988)Η κριτική της Ελληνικής Τηλεόρασης (Β'τόμος) (1995)
Δοκίμια - ΜελέτεςΤο Ραδιόφωνο και η αισθητική του (1955)Γνωριμία με την Τηλεόραση (1965)Εισαγωγή στην Τηλεόραση (ανάτυπο) (1966)Ραδιόφωνο και Τηλεόραση (1966)Προπαίδεια Τηλεοράσεως (1975)Δοκιμές για την Τηλεόραση (1976)Ιστορικά της Τηλεόρασης (1979)Κείμενα Επικοινωνίας (1981)Ο ζωγράφος Γεώργιος Σ. Σαμαρτζής (1984)Τηλεόραση: Θέσεις και καταθέσεις (1986)Ο κρυφός πόλεμος της τέχνης (Ι988)Αναφορά στο ζωγράφο Ερνέστο Κάρτερ (1996)Ανιχνεύσεις και Εκτιμήσεις (1998)Ο ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής (εκδ. συμπληρωμένη) (1998)Ελληνική Ραδιοφωνία - Τηλεόραση: Ιστορία και ιστορίες (2004)Ανιχνεύσεις και Εκτιμήσεις (Β' Τόμος) (2008)Οι δικοί μου της Κέρκυρας (2009)Τέχνη και επικοινωνία (2010)
Ποίηση μεταφρασμένη"A TEMPO" - Μετ. GASTON-HENRY AUFRERE (Γαλλική έκδ.) (1969)"IL GRANDE CAOS - Μετ. SABINO D' ACUNTO (Ιταλική έκδ.) (1983)"GEDICHTE" - "POEMAS" (Ανάτυπο) (1998)"POESIE" - "ENTWICKLUNGEN"(Ανάτυπο) (1999)"UNIVERSUL COMPACT" - Μετ. ELENA LAZAR (Ρουμανική έκδ.) (2002)"POEMES" (2007)
ΙΣΤΟΡΙΑ - ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ ΣΕ ΔΙΣΚΟΥΣΟ Μεγάλος Πόλεμος (1967)7 χρόνια Δικτατορία (1975)Ο 20ος αιώνας αρχίζει (συνεργασία με τον Φ.Γερμανό) (1976)Μεγάλες στιγμές του αιώνα μας (1978)Φωνές της Λογοτεχνίας μας 1 (1984)Φωνές της Λογοτεχνίας μας 2 - Έλλη Αλεξίου (1985)Αφιέρωμα στο Μάνο Κατράκη (1987)
Πηγή: http://www.isminicarter.gr/
