Ο Τζίμι Κάρτερ κέρδισε το χρίσμα του κόμματός του από την πρώτη ψηφοφορία στο Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών το 1976 και εξελέγη πρόεδρος στις 2 Νοεμβρίου 1976. Υπηρέτησε ως πρόεδρος από τις 20 Ιανουαρίου 1977 έως τις 20 Ιανουαρίου 1981.

Σημαντικά επιτεύγματα της εξωτερικής πολιτικής του θεωρούνται οι συνθήκες για τη διώρυγα του Παναμά, οι συμφωνίες του Καμπ Ντέιβιντ, η συνθήκη ειρήνης μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, η συνθήκη SALT II με τη Σοβιετική Ένωση και η εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων των ΗΠΑ με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Έμεινε στην ιστορία ως υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.
Αφού έχασε την επανεκλογή του από τον Ρόναλντ Ρίγκαν, ο Κάρτερ βοήθησε να μετατραπεί το Habitat for Humanity σε μια παγκόσμια δύναμη για το καλό. Και ίδρυσε το Κέντρο Κάρτερ για να προωθήσει και να επεκτείνει τα ανθρώπινα δικαιώματα, μια προσπάθεια που του χάρισε το Νόμπελ Ειρήνης το 2002.

Η προώθηση της δημοκρατίας ήταν, από πολλές απόψεις, έργο ζωής του Κάρτερ.