Επέλεξε να ζήσει στην απομόνωση, στο κάστρο του, με μοναδική συντροφιά τα σκυλιά του και τα βιβλία του. Κλεισμένος στις σκέψεις του, κυριευμένος από τους δαίμονές του. Έζησε αμέτρητες εποχές και κάθε φορά η ανθρωπότητα τον χρησιμοποιούσε και έπειτα του γύριζε την πλάτη, τον απογοήτευε, τον πρόδιδε. Τα ιδανικά για τα οποία πολέμησε ήταν όλα μια πικρή ανάμνηση. Είχε αποφασίσει να μην ανακατευτεί ξανά με ό,τι συνέβαινε γύρω του. Μέχρι που δύο αθώα πλάσματα βρέθηκαν στον δρόμο του...
[Η αρχή μου είναι το τέλος σας.]
