Ένα πλούσιο θεατρικό έργο σε διάλογο και συναισθήματα, με την εξαιρετική σκηνή προς το τέλος που αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού, δίνοντας, όμως, απόλυτα, μια ανθρώπινη συγκινησιακή κατάσταση σε όλη την υπόθεση. Τρυφερό, ανατρεπτικό, με απρόοπτη εξέλιξη και συγκλονιστικό τέλος, το έργο `Στην αποβάθρα` είναι ένα θεατρικό δράμα όπου η καθημερινή ζωή και η ρουτίνα συγκρούονται με μια αναπάντεχη συνάντηση σε έναν προαστιακό σταθμό έξω από το Παρίσι.
Ο εκνευρισμός των επιβατών για την καθυστέρηση του συρμού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γαλήνη μιας όμορφης κοπέλας, της Λορ, που περιμένει μόνη της στην άκρη, χωρίς να συμμετέχει στην οργή του πλήθους που μεγαλώνει. Στο σημείο αυτό μας δίνεται η πρώτη αντίθεση συναισθημάτων στο έργο. Από τη μία έχουμε την οργή και από την άλλη μια -ανεξήγητη για τα δεδομένα- ήρεμη, γλυκιά προσμονή της κοπέλας. Ένας άντρας πολωνικής καταγωγής την ξεχωρίζει μες στον κόσμο και την πλησιάζει. Ξεκινούν έναν διάλογο διανθισμένο με ποιητικά στοιχεία και αισθήματα και, αφού συστήνονται, η Λορ του εξομολογείται ότι περιμένει τον Τζουλιέν, τον αρραβωνιαστικό της. Του εξηγεί πως η αναμονή είναι αυτή που μεγαλώνει την αγάπη της για τον Τζουλιέν και πως πάντα περιμένει να τον δει να κατεβαίνει από το τρένο. Το τρένο φτάνει τελικά καθυστερημένο, αλλά ο Τζουλιέν δεν είναι μέσα, ενώ ο Μάρεκ, ο άντρας που συζητούσε μαζί της, αρχίζει να αποκαλύπτει ποιος είναι και τι απέγινε ο Τζουλιέν. Το έργο δείχνει πόσο μπορεί να αλλάξει μια συνηθισμένη ημέρα ενός ανθρώπου και να γίνει ορόσημο για τη ζωή του και το μέλλον του.
Όσον αφορά τους χαρακτήρες, η Λορ θα μπορούσε να οριστεί ως τραγική ηρωίδα, αλλά ο πραγματικά τραγικός χαρακτήρας του έργου είναι ο Μάρεκ, ο οποίος συγκλονίζεται από την ίδια του την ύπαρξη.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]