Μερικοί δοκιμάζουν το κρασί όταν φυσάει βοριάς, διότι τότε το κρασί δεν ανακατεύεται και δεν θολώνει. Αλλά οι ειδικοί προτιμούν να το δοκιμάζουν όταν φυσά νοτιάς, γιατί τότε το κρασί ακριβώς ανακατεύεται και αναδεικνύει την ποιότητά του. Δεν πρέπει να δοκιμάζει κανείς κρασί με άδειο στομάχι, γιατί χαλάει τη γεύση, αλλά ούτε και μετά από ποτό, ούτε μετά από ένα βαρύ γεύμα. Επίσης, δεν πρέπει κανείς να δοκιμάζει το κρασί όταν έχει φάει κάτι πολύ πικρό ή πολύ αρμυρό, γιατί και αυτό επηρεάζει τη γεύση. Αντίθετα, πρέπει να έχει φάει πριν όσο λιγότερο γίνεται και μάλιστα κάποια ευκολοχώνευτη τροφή. Οι αγοραστές, ασφαλώς, θα πιεστούν να δοκιμάσουν το κρασί όταν φυσά βοριάς. Κάποιοι έμποροι, για να εξαπατήσουν τους αγοραστές, έχουν μια κούπα για τη δοκιμή, την οποία έχουν βουτήξει σε παλιό αρωματισμένο κρασί. Η γευστική ποιότητα αυτού του κρασιού ποτίζει την κούπα και οι αγοραστές έχουν την εντύπωση πως το καινούργιο κρασί που τους σερβίρουν σ’ αυτήν έχει αυτές ακριβώς τις αρετές. Έτσι εξαπατώνται οι αγοραστές. Άλλοι έμποροι, ακόμα πιο άτιμοι, βάζουν τυρί και ξηρούς καρπούς στις αποθήκες τους, ώστε να μπουν οι επισκέπτες στον πειρασμό να φάνε, με συνέπεια να καταστραφεί η οξύτητα της γεύσης τους. Αυτά δεν σας τα λέω για να τα μιμηθείτε, αλλά για να μην σας εξαπατήσουν άλλοι. Ο παραγωγός πρέπει να δοκιμάζει συχνά το κρασί του, και το καινούργιο και το παλιό, διαφορετικά μπορεί να μην αντιληφθεί ότι πρόκειται να ξινίσει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]