Ανάμεσα στις μεγάλες απώλειες της αρχαίας δραματουργίας ξεχωρίζει η Λυκούργεια, η τετραλογία του Αισχύλου που πραγματευόταν τον μύθο του Θράκα βασιλιά Λυκούργου και τη σύγκρουσή του με τον Διόνυσο. Σώζονται μόνο λίγα αποσπάσματα και οι τίτλοι των έργων, ωστόσο η επίδρασή της διακρίνεται τόσο στην αριστοφανική κωμωδία όσο και στις Βάκχες του Ευριπίδη, ενώ επεκτείνεται στη λατινική λογοτεχνία και την αγγειογραφία.
Η μελέτη αυτή ανασυνθέτει με φιλολογική ακρίβεια το πιθανό περιεχόμενο και τη δομή της τετραλογίας, εξετάζοντας τις αρχαίες πηγές (αποσπάσματα, μαρτυρίες, αγγεία) και τη σύγχρονη έρευνα. Προσφέρει στον αναγνώστη μια σπάνια ευκαιρία να δει πώς ο Αισχύλος μετέπλασε τον μύθο σε τραγικό δράμα και πώς ο Διόνυσος αναδεικνύεται ταυτόχρονα ως δύναμη καταστροφής και συμφιλίωσης.
