Το προσκήνιο του έρωτος θαυμάζω,
την παράστασιν της ζωής
οπού τίποτε άλλο δεν οφείλει να θυμίζει
παρά μονάχα την αιρετικότητα του έρωτος.
Έμαθα να αφοσιώνομαι στην φύσιν του ηλίου.
Έτσι κι ο έρως, ερωτά, μαθαίνει και προσδίδει πνοή
στο απωλεσθέν κεφάλαιο δημιουργίας της ζωής…