Η Anngwyn St. Just έχει υπάρξει μάρτυρας αμέτρητων εκφάνσεων των συνεπειών του τραύματος και έγινε μια γόνιμη χρονικογράφος του ανθρώπινου πόνου - αλλά και μια βαθιά ευφάνταστη ποιήτρια του τραύματος. Δόθηκε ολόψυχα, ψυχή τε και σώματι, στο Ανθρώπινο Δράμα, το οποίο είχε την πρωτοκαθεδρία στην εργασία της. Μια δέσμευση που διαρκεί πάνω από πενήντα χρόνια. Αναγνωρίζοντας μέσα στην τραγωδία το ποιητικό -ακόμα και το κωμικό-, έδειξε τι απαιτείται για να παραμείνεις παρών. Στάθηκε με συνέπεια στη θέση της, συνεπής στον ρόλο της ως κλινική τραυματολόγος μέσα στην αρένα της ανθρώπινης οδύνης και στη συνέχεια ανέλαβε να καταγράψει όσα είδε. Θα μπορούσε κάλλιστα να είχε γράψει ξεχωριστές «ιστορίες τραύματος» -χιλιάδες από αυτές- αλλά μια τέτοια γραμμική λογοτεχνική προσέγγιση (ευτυχώς για εμάς!) δεν είναι το πάθος της. Ένα συστημικό κάτοπτρο εξακολουθεί να διευρύνει την κατανόησή της για το τραύμα - ένας φακός τόσο ευρύς, ώστε να συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την ανθρωπότητα.