Ενώ το άρθρο 14 ΑσφΝ ισχύει ήδη πάνω από δύο δεκαετίες, η ερμηνεία των διατάξεών του περιορίσθηκε ιδίως σε αξιόλογα γενικά συγγράμματα του ιδιωτικού ασφαλιστικού δικαίου που –δικαιολογημένα λόγω της φύσης τους– δεν μπορούν να εισέλθουν σε μία βαθύτερη ερμηνεία. Αλλά και η πλούσια νομολογία: είτε δεν δίδει πάντοτε την ορθή λύση σε ζητήματα που άπτονται της υποκατάστασης ασφαλιστή· είτε τη δίδει, χωρίς να αιτιολογεί· είτε δεν έχει ασχοληθεί με ειδικότερα ζητήματα, καθώς δεν ανέκυψαν. Εξάλλου, πυκνά, επιστήμη και νομολογία διχοστατούν σε βασικά ζητήματα ερμηνευτικής προσέγγισης. Έτσι, πλείστα ζητήματα δεν έχουν αναδειχθεί και επιλυθεί.
Ο Συγγραφέας, έχοντας πρακτικό προσανατολισμό, έχει συγκεντρώσει, μελετήσει και συστηματοποιήσει έναν πολύ μεγάλο όγκο νομολογιακού υλικού, το οποίο αποδίδει τη σύγχρονη αντιμετώπιση της υποκατάστασης ασφαλιστή στην ελληνική έννομη τάξη, και, συνδυαστικά με την πλούσια βιβλιογραφία, ελληνική και αλλοδαπή, έχει προβεί σε μία πολύπλευρη και, εν τέλει, εξαντλητική ερμηνευτική προσέγγιση του άρθρου 14 ΑσφΝ· μέσα από αυτήν αναδεικνύει και επισημαίνει διεξοδικά τις δυσχέρειες ερμηνείας και εφαρμογής του, προτείνοντας –στη βάση λεπτών διακρίσεων– πειστικά θεμελιωμένους τρόπους νομικής επίλυσής τους.
Το βιβλίο αυτό είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τον εφαρμοστή του δικαίου, τον νομικό της θεωρίας και της πράξης.
