Η παρούσα εργασία εστιάζει στη θεωρητική θεμελίωση και την πρακτική εφαρμογή της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης στο ελληνικό σχολείο, με επίκεντρο την εκπαιδευτική ένταξη κοινωνικά ευάλωτων ομάδων, και ειδικότερα των μαθητών και μαθητριών από τις κοινότητες Ρομά. Κεντρικός άξονας της μελέτης αποτελεί η λεξιλογική ικανότητα ως δείκτης γλωσσικής επάρκειας τόσο στην ελληνική όσο και στη γερμανική γλώσσα, σε συνάρτηση με τις κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης των μαθητών/τριών. Η εμπειρική έρευνα επικεντρώνεται σε μαθητές/τριες Ρομά της Αλεξάνδρειας Ημαθίας και υιοθετεί μια συνδυαστική προσέγγιση, εξετάζοντας αφενός τη λεξιλογική τους ανάπτυξη και αφετέρου τη χρήση λεξικών, τόσο στη γλώσσα του σχολείου (Ελληνική) όσο και στη δεύτερη ξένη γλώσσα (Γερμανική). Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην ανάλυση των κοινωνικών παραμέτρων που επηρεάζουν τη γλωσσική και μαθησιακή τους πορεία. Τα ευρήματα της έρευνας αναδεικνύουν την ανάγκη υιοθέτησης μιας ολιστικής, πολυεπίπεδης προσέγγισης, ικανής να αντιμετωπίσει τον εκπαιδευτικό και κοινωνικό αποκλεισμό που βιώνει η συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα, ενισχύοντας την ισότιμη πρόσβασή της στη γνώση και την αποτελεσματική μάθηση.