Ο Πολυβίου δεν ασχολείται µε εδάφια ή συγκεκριµένους στίχους του Αναγνωστάκη για να τους ερµηνεύσει ή να αποδώσει το πιθανό κρυφό νόηµά τους. Τον ενδιαφέρει αποκλειστικά η πραγµατικότητα µέσα στην οποία δηµιουργήθηκαν αυτοί οι στίχοι. Τα µικρά ονόµατα των προσώπων, οι δρόµοι, οι χρονολογίες που συχνά στεγάζουν τα ποιήµατα, οι αναφορές σε καταστάσεις που κατά κανόνα µνηµονεύονται µε τρόπο περίπου κρυπτογραφικό αποκτούν εδώ ύπαρξη και υπόσταση, διευκολύνοντας τον αναγνώστη να εισχωρήσει στο εργαστήρι του ποιητή.