Ἡ ἐπικαιροποίηση τοῦ βιβλικοῦ καὶ πατερικοῦ λό­γου καὶ σύνολης τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως, καθὼς καὶ ὁ καταλυτικός τους ρόλος στὴν πρόσληψη τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἡ μεταμόρφωσή του σὲ Σῶμα της μὲ τὴν ἐσχατολογικὴ προοπτικὴ νὰ γίνει Βασιλεία προβάλλει ὡς ἀνάγκη καὶ αἴτημα τοῦ σύγχρονου κόσμου καὶ ταυτόχρονα ὡς διαρκὲς κα­θῆκον καὶ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἐπιστήμης τῆς Θεολογίας. 
Ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ ἔργο ἐπετέλεσε ἀκού­ραστα καὶ μὲ ἐξαιρετικὴ ἐπιτυχία ὁ Παναγιώτης Νέλλας στὸν σύντομο βίο του. Ἡ ἐντρύφη­σή στὸ ἔργο αὐτοῦ τοῦ ρηξικέλευθου καὶ πρωτοπόρου θεολόγου τοῦ 20οῦ αἰῶνα, ὁ ὁποῖος ἄφη­σε πρόωρα καὶ ἀδόκητα τὸν κόσμο καὶ τὴν ἀγα­πη­μένη του ἐπι­στήμη,  προσφέρει τὴ δυνατότητα θέασης καὶ ἀντίληψης τῶν πραγμάτων, θεο­λογικῶν καὶ μή, ὑπὸ μία εὐρεία ὀπτι­κή. Εὐρεία καὶ ἐλεύθερη ἀπὸ ἀγκυ­λώσεις ποὺ παρεμποδίζουν ἕως καὶ σήμερα τὴν προφητικὴ μαρτυρία τῆς Θεολογίας στὸν σύγχρονο κόσμο. 
Ἡ μελέτη αὐτὴ ἐπι­χειρεῖ νὰ διερευνήσει συνθετικὰ τοὺς βασι­κοὺς ἄξονες τῆς θεολογικῆς σκέψης, μαρτυρίας καὶ συμβολῆς τοῦ Παναγιώτη Νέλλα, ἑνὸς θεολόγου ποὺ παρήγαγε τὸ κυρίως ἔργο του στὸ σύντομο διάστημα μιᾶς δεκαπενταετίας περίπου, ἀπὸ τὸ 1970 μέχρι τὸν αἰφνίδιο θάνατό του τὸ 1986. Μολονότι τὸ ἔργο του ἔχει ὡς κεντρικὸ ἄξονα τὴν Ὀρθόδοξη θεολο­γικὴ ἀνθρωπολογία, ἐντάσσεται σὲ ἕνα εὐρύτερο πλαί­σιο διαλόγου τῆς Θεολογίας καὶ τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸν σύγχρονο κόσμο καὶ πολιτισμό. Ἀποτελεῖ σταθμὸ καὶ ὁρόσημο γιὰ τὴ θεολογικὴ σκέψη τοῦ 20οῦ αἰῶνα, ἐνῶ τὸ περιοδικὸ Σύναξη –ποὺ ἵδρυσε τὸ 1982– συνεχίζει νὰ ἐκδίδεται ἀνελλιπῶς ἐπὶ 38 ἔτη μετὰ τὸν θάνατο τοῦ ἱδρυτῆ του, συμβάλλοντας στα­θερὰ καὶ οὐσιαστικὰ στὴ θεολογικὴ ἀνανέωση στὸν τόπο μας ἐδῶ καὶ τέσσερις δεκαετίες.