Οι ηθοποιοί συχνά χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες λέξεις όταν νιώθουν μπλοκαρισμένοι…
«Δεν ξέρω τι κάνω».
«Δεν ξέρω τι θέλω».
«Δεν ξέρω ποιος είμαι».
«Δεν ξέρω πού είμαι».
«Δεν ξέρω πώς πρέπει να κινούμαι».
«Δεν ξέρω τι πρέπει να νιώθω».
«Δεν ξέρω τι λέω».
«Δεν ξέρω τι παίζω».
Η κύρια αιτία των προβλημάτων του ηθοποιού είναι πολύ πιο απλή από τις πολλές τους συνέπειες, όπως μια βόμβα είναι απλούστερη από τον όλεθρο που σπέρνει. Παρόλο που οι δυσκολίες του ηθοποιού φαντάζουν σύνθετες, η πηγή τους είναι πολύ πιο ξεκάθαρη. Το χάος μπορεί να εντοπιστεί σε μία και μοναδική ρίζα…
«Μέσα από τη χαρά και το χιούμορ της γραφής του, ο Ντέκλαν Ντόννελλαν οδηγεί αβίαστα τους νέους ηθοποιούς προς την επίγνωση των ζωντανών διαδικασιών που κρύβονται πίσω από τη δουλειά τους, στηριγμένος στις πλούσιες σκέψεις και τις διαισθητικές του γνώσεις με τις οποίες τον έχει εφοδιάσει η προσωπική του εμπειρία». ―Πίτερ Μπρουκ
«Το βιβλίο εξηγεί το ιδιαιτέρως πρακτικό σύστημα του Ντόννελλαν και ρίχνει φως με μοναδικό τρόπο σε έναν από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες υποκριτικής της εποχής μας». ―Le Monde
«Ιδιαιτέρως πρακτικό, δε χάνεται ποτέ στη θεωρία. Αντιθέτως, αντλεί τις αρχές που το διέπουν από την ίδια τη ζωή». ―El Pais
«Καθηλωτικό ανάγνωσμα, εξαιρετικά εύστοχο όσον αφορά τόσο την ψυχολογία του ψεύδεσθαι όσο και την τέχνη της υποκριτικής». ―Guardian
«Το σκηνοθετικό ύφος του Ντόννελλαν είναι άμεσα αναγνωρίσιμο στο βιβλίο του, εμποτισμένο από το πνεύμα της καλλιτεχνικής και προσωπικής ελευθερίας που τον διακρίνει. Ανεπιτήδευτο, ευθύ, διεισδύει με σοφία στην ουσία του θέματος». ―Kommersant
«Έρχεται από την καρδιά της δικής του εμπειρίας. Ο φόβος, η γενίκευση και το μπλοκάρισμα των άλλων ηθοποιών κατακερματίζονται και εξουδετερώνονται με μεταδοτική ηδονή». ―Άλαν Ρίκμαν
«Η ανάγνωση και –πράγμα ακόμα πιο σημαντικό– η πρακτική εφαρμογή αυτού του βιβλίου είναι ανάταση ψυχής». ―Τζόζεφ Φάινς
