Ένα έντομο του δάσους, γύρους φέρνει και ζητά τα φτερά του να αλλάξει και τα πόδια τα μικρά. Τις κεραίες να στηρίξει ίσια και καμαρωτά και το σώμα του να βάψει κόκκινο στ’ αληθινά.
«Μπράβο», η λίμνη τού φωνάζει, «είσαι όμορφο πολύ» μα η μανούλα του γελάει και του βάζει μια φωνή… «Αχ, βρε Τρίκη, με παιδεύεις, δεν αλλάζεις και μυαλά πού σε βρίσκω, πού σε χάνω μες της λίμνης τα νερά…»
Το εντομάκι συνεχίζει την προσπάθεια ξανά και σε λίγο καθρεφτίζει την καινούργια φορεσιά. «Αχ, τι όμορφος που δείχνεις, μα είναι ρούχα δανεικά θα τα χάσεις αν σε πλύνω μες της λίμνης τα νερά…»
Δεν το βάζει όμως κάτω, θα αλλάξει, ναι, μπορεί, προσκαλεί όλους τους φίλους για βοήθεια γερή!!
Μια πρωτότυπη ιστορία που αναφέρεται στις πρώτες εμπειρίες ενηλικίωσης, στην αποδοχή του εαυτού μας, στον μητρικό δεσμό και στις αναδυόμενες προσπάθειες διαφοροποίησης από τη μητέρα. Στις προκλήσεις της ζωής αλλά και στην ανακάλυψη του προορισμού μας.
