Η Ελλάδα στην περίοδο αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο χαρακτηρίζεται όχι μόνο από τις έντονες αντιπαραθέσεις και τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα αλλά και από τις πολυειδείς εμπειρίες και τα ποικίλα βιώματα όσων πολέμησαν στο μέτωπο.
Οι αντίκτυποι όλων αυτών είναι εμφανείς στον ευαίσθητο χώρο της λογοτεχνίας. Τούτα τα βιώματα αντανακλώνται ορισμένως και στον κριτικό λόγο της λεγόμενης γενιάς του ’40.
