Ο μικρός Λειρίκος πίστευε ότι κανένα κοτόπουλο δεν γίνεται κοτόσουπα αβγολέμονο ή κρασάτο και όλα είναι ευτυχισμένα. Όμως, η πραγματικότητα ξεπερνά κάθε ρομαντική ονειροπόληση και ο Λειρίκος προσγειώνεται ανώμαλα σε αυτή: Στον κόσμο υπάρχουν ακόμη και στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκεί τα κοτόπουλα δεν πεθαίνουν από βαθιά γεράματα… Η μόνη λύση είναι η αντίσταση, ακόμα και αν οι απλοί άνθρωποι, με τα απλά μυαλά, συνεχίζουν να τρώνε με ευχαρίστηση τα ψητά κοτόπουλα. Άλλωστε, το άδειο μυαλό τους δεν έχει την ικανότητα να διαμαρτύρεται όπως το άδειο στομάχι τους. Ο Λειρίκος, που δεν είναι σαν τα άλλα κοτόπουλα, αποφασίζει να δράσει.
