Αυτό είναι ένα αφήγημα για τον ξεπεσμό του ακαδημαϊκού κόσμου. Η γνώση είναι ένας απέραντος ωκεανός. Οι άνθρωποι οργανώθηκαν κάποτε για να εξερευνήσουν τον ωκεανό αυτόν καλύτερα, φτιάχνοντας σχολές και τμήματα που χρησίμευαν ως πλοία, πανεπιστήμια που χρησίμευαν ως λιμάνια, όπως και πολλά άλλα πράγματα. Μέσα από την οργάνωση αυτή, όμως, κυριάρχησαν κάποιοι, που ενδιαφέρονταν απλώς να παραστήσουν τους αρχηγούς και όχι να είναι καλοί ναυτικοί. Αυτοί, λοιπόν, που ήθελαν να αρπάξουν την εξουσία και όχι να κατακτήσουν τη γνώση, ήταν οι πειρατές που αντικατέστησαν τους περισσότερους γνήσιους ναυτικούς, παρόλο που δεν είχαν ιδέα από ναυσιπλοΐα και θάλασσα.
