[…]
Ο Μιχελής, παρ’ όλο που ως ηθοποιός ήταν πάντοτε εκτεθειμένος στο βλέμμα του κοινού, φαίνεται ότι μέσα του κρύβει έναν νοσταλγό της ερημίας και της σιωπής. Το ποθούμενο γι’ αυτόν είναι η ταπεινότητα και η αφάνεια.
[…]
«Ο Μιχελής σε αγγίζει με την ευαισθησία του και τη βιωματική διάσταση των εικόνων του. Η βαθιά του ανάγκη να επικοινωνήσει με τον αναγνώστη είναι μια προέκταση της σκηνικής του ζωής. Η ποίησή του είναι μαρτυρία ψυχής. Έτσι, μας μεταφέρει το δικό του γνήσιο αίσθημα που έχει τη δύναμη να σε μετακινήσει και να σε οδηγήσει σε αναστοχασμό..».
Από τον πρόλογο του Ιωσήφ Βιβιλάκη
