Η ποιήτρια μάς ταξιδεύει με τους στίχους της από τον Όμηρο μέχρι την σύγχρονη εποχή και ενώνει μαεστρικά τόπο και χρόνο, Ευρώπη και Ανατολή, ενώνει χαμένες αλλά μη λησμονημένες πατρίδες και μας υπενθυμίζει το χρέος μας να μην περιέλθουμε σε κατάσταση λήθης.
Με την πένα της, που αγγίζει κάθε ψυχή που αισθάνεται πληγωμένη από τις σκληρές περιόδους της ιστορίας της χώρας μας έως και την απρόσωπη κοινωνία του σήμερα, μας προτρέπει να σταθούμε στο ύψος των αξιών που μας μεταλαμπάδευσαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι και να εγερθούμε πνευματικά.