Ειδικότερα, μελετά ιστορικά, κριτικά και δογματικά, τους βασικότερους θεσμούς – πρωτοβουλίες δικαστικής συνεργασίας και την πορεία αυτής της συνεργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ασχολείται με ζητήματα όπως η δικαστική συνδρομή, η έκδοση, το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης οι Κοινές Ομάδες Έρευνας, η Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας, οι ηλεκτρονικές αποδείξεις (e-evidence), η Eurojust, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, το Ευρωπαϊκό Δικαστικό Δίκτυο, η OLAF κ.α. Επίσης μελετά ζητήματα όπως η προστασία προσωπικών δεδομένων, η θέση και η σχέση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών στο πεδίο της δικαστικής συνεργασίας και υπό το πρίσμα μιας ευρωπαϊκής αντεγκληματικής πολιτικής, οι αρχές της αμοιβαίας αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων και της εμπιστοσύνης, η έννοια της ασφάλειας, ο Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ) και οι σημαντικότερες εξελίξεις στο Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο που επήλθαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Βασικά στοιχεία της παρούσας μελέτης, η οποία απευθύνεται σε νομικούς και φοιτητές, αποτελούν η παρουσίαση, ανάλυση και κριτική της ως άνω συνεργασίας για την καταπολέμηση της υπερεθνικής εγκληματικής δράσης, η αναφορά των δυσχερειών, οι σχετικοί προβληματισμοί και η διατύπωση προτάσεων για τη βελτίωση αυτής, με παράλληλη διασφάλιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της διαμορφούμενης ευρωπαϊκής αντεγκληματικής πολιτικής και των αρχών οι οποίες καθορίζουν τα όρια άσκησης της πολιτικής αυτής.