Μπροστά µας σήµερα ὑπάρχουν ἕνα σωρὸ δρόµοι καὶ ἀναρίθµητα µονοπάτια. Ὁ µοντέρνος ἄνθρωπος ἐπιθυµεῖ τὸ ταξίδι, µαζεύει ἐµπειρίες καὶ δὲν νοιάζεται τόσο νὰ βρεῖ ἕνα σπίτι ἢ νὰ γυρίσει, ὅπως ὁ Ὀδυσσέας, σὲ µιὰ Ἰθάκη. Ὁ πιστός, ἀπὸ τὴν ἄλλη, δὲν ἀρνεῖται τὴν περιπέτεια, ὄχι ὅµως χάριν αὐτῆς τῆς ἴδιας τῆς περιπέτειας, ἀλλὰ διότι ὁ δρόµος πρὸς τὸν Θεὸ εἶναι περιπετειώδης, ἐνίοτε συναρπαστικὸς καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀνακάλυψη ἢ στὴν ἐπαλήθευση τοῦ νοήµατος τῆς ὕπαρξης, καταργῶντας τὸ χάος.
