Τέσσερις απλοί «τύποι» που κάποιο ατομικό «τικ» χαρακτήρα τους κάνει ιδιόμορφους «τυπάδες». Παγιδευμένοι, στον στενό χώρο του μπαρ «Νυχτερινή Περιπλάνηση», πνίγονται και δεν ξέρουν τι και ποιος τους φταίει.
Μαζί τους και μια σκιά αόρατη. Δική τους; Του συστήματος; Ο τρόμος τους μεταλλάσσει τη σκιά, σε τέρας σαν τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες, στην «Ιθάκη» του Καβάφη που σχεδιάζει να τους κάνει δια βίου, μαγείρους, γκαρσόνια, ηθοποιούς, μουσικούς. Διασκεδαστές τουριστών στο πρότυπο μπαρ ΜΟΛ τουριστικής βιομηχανίας.
Υπνοβάτες σε κατάσταση υστερίας, στη νύχτα της Βαβέλ τους, διαφωνούν υστερικά, σχιζοφρενικά, διπολικά, σε όλα όσα μπορούν να συμφωνούνε.
Πλέκοντας το θέατρο με τη ζωή, το όνειρο με τον «ξύπνιο», μπλέκονται άγρια και συγχέουν, το ατομικό τους πρόβλημα, με την ιστορία την ελληνική από την Εθνική Αντίσταση μέχρι σήμερα αλλά και την παγκόσμια, ενός κόσμου που, στην έξαψη της φαντασίας τους, καταστρέφεται και πάλι σώζεται, ως δια μαγείας.
Παίζουν ρόλους, αλλάζουν ρόλους, σα να μη συμβαίνει τίποτε, με τρόπο φυσικό, λογικό, όταν όλα είναι αφύσικα, παράλογα. Στο θέατρο της ζωής τους παίζουν κι αλλάζουν ρόλους, σαν ηθοποιοί στο θέατρο της τέχνης κι αναπαράστασής της.
