Το βιβλίο αυτό γεννήθηκε από την αγάπη ενός εφήβου για τα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου. Και αυτή την αγάπη προσπαθεί να τη μετουσιώσει σε μια εμπεριστατωμένη μελέτη για τα τραγούδια και τις επιρροές του μεγάλου δημιουργού, εξετάζοντας τη σχέση του Σαββόπουλου με τη δυτική τραγουδοποιία, την τομή που έφερε στο ελληνικό τραγούδι, τη συνομιλία του με την παράδοση, η σχέση του με την Αριστερά, και τους πνευματικούς του δεσμούς με τον Χατζιδάκι και τον Γκάτσο.
Περιγραφή
ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
Στο σημαντικό, στοχαστικό βιβλίο του Δημήτρη Καράμπελα Διονύσης Σαββόπουλος, που μόλις κυκλοφόρησε, ξεμπλέκονται όλες οι κλωστές του έργου του [του Σαββόπουλου] [...]. Κι έπειτα όλες οι κλωστές μπλέκονται ξανά σ’ αυτό το κέντημα του πόνου που λάμπει και λάμποντας τρέμει σαν «αέρας», στο ιερό: το έργο του Σαββόπουλου. Στάθης Τσαγκαρουσιάνος
Αλλά μ’ αρέσει να ελπίζω ότι, εδώ κι εκεί, γύρω από γραπτές κατασκευές γεμάτες συγκίνηση, επιβιώνει ακόμη και σήμερα ένα είδος αναγνώστη όχι ολότελα τυπικού στα καθήκοντά του (υπολογίστε κι εμένα), ο οποίος προτιμάει να ψάχνει στην αγάπη την αλήθεια παρά το αντίθετο. Του ανατέθηκε [στο δοκίμιο αυτό] η ανυπόληπτη αλλά ευχάριστη ακρόαση της εξομολόγησης ενός ερωτευμένου που μεροληπτεί εξαιτίας του πυρετού που τον καίει: συγγραφέας ερωτευμένος με τον ήρωά του, που υψώνει τον έρωτά του στη βαθμίδα ενός γρίφου – του Πνεύματος. Απ’ αυτό τον πυρετό θερμαίνεται η ορατή λογοτεχνική ομορφιά πολλών από τις επιμέρους αναλύσεις που απαρτίζουν το βιβλίο, οι οποίες καρκινοβατούν ανάμεσα στο στοχασμό και σε μια απεριόριστα λυρική ανάγνωση του Σαββόπουλου, με συνέπειες όχι σπανίως συναρπαστικές. Ευγένιος Αρανίτσης
