Ο Ασμοδαίος, ο δαίμονας της λαγνείας, θα καιροφυλακτεί παντού αλλάζοντας συνεχώς πρόσωπα. Πότε θα μετατρέπεται στον εκλιπόντα σύζυγο ή σε εραστή της μιας βραδιάς στο δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου ημιδιαμονής, πότε θα παίρνει τη μορφή συναδέλφου με προκλητικό βλέμμα ή συνταξιδιώτη με λάγνες κινήσεις, προσφέροντας μεν περιστασιακή ικανοποίηση, αλλά απαιτώντας ταυτόχρονα ως αντάλλαγμα την ίδια την ψυχή της. Και όταν η Αργυρώ θα παλέψει να απαλλαγεί οριστικά απ’ αυτόν, ο δρόμος δεν θα έχει πια επιστροφή.
