Ο Σωκράτης συναντά τον Απόλλωνα, που όμως είναι πάλι ερωτευμένος και έχοντας τα μυαλά του στον έρωτα, παραμελεί το θεϊκό του καθήκον της Μαντικής.
Η Πυθία είναι αναστατωμένη, επειδή ο θεός δεν της μιλά. Στα χέρια της Ξανθίππης κατά τύχη έρχεται το μαγικό κράνος από δόντια αγριογούρουνου, αυτό που φορούσε κάποτε ο Αγαμέμνων στην Τροία. Η Ξανθίππη παίρνει τη θέση της Πυθίας, δίνοντας χρησμούς αράδα, που δεν βγάζουν κανένα νόημα. Η Ξανθίππη ξαφνικά, αποκτά της φήμη της «σοφής».
Όμως ο Απόλλων είναι ερωτευμένος με τον όμορφο πρίγκηπα Κυπάρισσο, ο οποίος με τη σειρά του είναι ερωτευμένος με την νεαρή Πυθία. Πώς θα καταφέρει ο Σωκράτης να πείσει τον θεό, να αφήσει τους δύο νέους να χαρούν τον έρωτά τους, χωρίς να τον θυμώσει;