Ο κόσµος που ζούµε χαρακτηρίζεται ως «κοινωνία της γνώσης». Τι σηµαίνει αυτή η κοινοτοπία; Η απάντηση δεν είναι απλή, καθώς πρόκειται για µία κοινοτοπία που διαπερνάται από διάφορα ιδεολογικά ρεύµατα µε σύνθετους προσδιορισµούς: µετα-, δια, νεο- κ.λπ. Πώς προέκυψαν όλα αυτά; Tα εν λόγω ρεύµατα αναζητούν ανθρωπολογικά νοήµατα κάτω από τις σκουριές µιας παλιάς διχοτοµίας. Ποιες είναι οι σηµερινές εκφράσεις της αντίθεσης φύσης – πολιτισµού; Τέλος, η πολιτική σκέψη και η κοινωνική κριτική της εποχής µας ταλαντεύονται, στο φόντο της πολιτικής ορθότητας, µεταξύ συναισθηµάτων και ηθικής. Ποιες είναι οι καταβολές των τρεχουσών ιδεολογικών εκφράσεων και αντιθέσεων;
Ιδού τα ερωτήµατα της έρευνας που παρουσιάζεται σε αυτό το βιβλίο. Ο συγγραφέας αναζητεί τις απαντήσεις µε τη βοήθεια της κοινωνιολογίας της γνώσης. Εστιάζει στην εννοιολογική αλλαγή που πραγµατοποιήθηκε κατά την περίοδο 1990-2010 και ιδιαίτερα στις σχέσεις ανάµεσα στις αναδιατάξεις του ακαδηµαϊκού χώρου και τις τροποποιήσεις του καταµερισµού της εργασίας κυριαρχίας. ∆ιερευνώντας τα αποτελέσµατα ορισµένων κοινωνικών θεωριών µε κριτικό προσανατολισµό, προτείνει ένα µοντέλο ερµηνευτικής εξήγησης των εν εξελίξει διαδικασιών και, ταυτόχρονα, αναδεικνύει τα κοινωνικά περιεχόµενα της λεγόµενης «κοινωνίας της γνώσης».
