Μετά την παρουσίαση και των ειδικότερων μορφών λογοδοσίας που προβλέπονται στον Αστικό Κώδικα, ερευνώνται τα βασικά χαρακτηριστικά της εξώδικης και δικαστικής λογοδοσίας, όπως π.χ. η έγκριση του λογαριασμού από τον δεξίλογο, ο αυτοτελής ή επιβοηθητικός χαρακτήρας της αξίωσης, η δυνατότητα διεξαγωγής της δίκης σε δύο στάδια με τη σώρευση αιτήματος απόδοσης καταλοίπου στην αγωγή λογοδοσίας, το σημείο στο οποίο εκδίδεται οριστική δικαστική απόφαση κ.ά.
Στη συνέχεια λαμβάνει χώρα προσπάθεια ερμηνείας των ειδικότερων ζητημάτων που ανακύπτουν στην πολυπρόσωπη λογοδοσία. Σε αυτά συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, το διαιρετό ή αδιαίρετο της παροχής, η ύπαρξη ενεργητικής εις ολόκληρον ή αδιαίρετης ενοχής μεταξύ περισσότερων δεξιλόγων, καθώς και ζητήματα ομοδικίας ή και ενδεχόμενης επέκτασης υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου.
