Μια ασθενής χρειάζεται επειγόντως «επισκευή», η γραμματέας του γιατρού ξεπερνάει τα όρια, μια επίδοξη συγγραφέας παρακολουθεί μαθήματα δημιουργικής γραφής και μαθαίνει να αγαπά με τον τρόπο των ενηλίκων, μια καθηγήτρια γίνεται ξαφνικά το τιμώμενο πρόσωπο, μια κόρη διεκδικεί τον μπαμπά της και μια άλλη επισκέπτεται το πατρικό της για να φύγει με τάπερ αεροστεγώς κλεισμένα. Τρεις συμμαθήτριες θυμούνται τα παλιά, μια γυναίκα παραλαμβάνει τις ηλεκτρικές συσκευές που θα εξοπλίσουν το σπίτι των ονείρων της, μια άλλη φροντίζει τη γιαγιά που φιλοξενεί και μια συγγραφέας προσπαθεί να γράψει, επιτέλους, το πρώτο της βιβλίο παλεύοντας με τον υπολογιστή της.

 

Iστορίες γυναικών που δεν χωρούν πουθενά, που δεν ξέρουν καν ποιες είναι· που ενώ θέλουν να πετάξουν σκοντάφτουν· που ξεχνούν τα κλειδιά τους, λύνουν το χειρόφρενο χωρίς να το συνειδητοποιούν και μεγαλώνουν μαζί με τους φόβους τους· που περιμένουν, πέφτουν και ξανασηκώνονται.

Αυτή η οριακή στιγμή της πτώσης, τόσο ντροπιαστική όσο και λυτρωτική. Λίγο πριν από το αποφασιστικό βήμα στο κενό.

Η στιγμή της απόλυτης έκθεσης, όταν δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάσεις ή να βάλεις τα κλάματα.