Είκοσι τρεις ιστορίες φαντασίας. Τρεις πρόλογοι, Έξι εισαγωγές. Ένα επίμετρο. Εφτά Στροφές.
Ψηφίδες μιας μεγάλης εικόνας, εικόνας συμπαντικής, που χτίζει μια συγγραφέας στο μυαλό της. Κάποιες φορές, καταφέρνει να παρουσιάσει ένα μέρος της εικόνας, πλήρες και κατανοητό. ʼλλες φορές, έχει μόνο μικρά κομμάτια, αποσπάσματα και σπαράγματα, λαμπρά κοσμημένα με χρυσό και λάπις λάζουλι. Στο τέλος, είτε δεις το σύνολο και το κατανοήσεις είτε μείνεις στα επιμέρους θαύματά του, ένα θα είναι το σίγουρο, το σαφές συμπέρασμα:
Οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν αυτό που θα τους χαρίσει γαλήνη. Κάποιες φορές το βρίσκουν. Κάποιες άλλες όχι. Κι ούτε το ένα ούτε το άλλο τούς εμποδίζει να ζουν.
