Όταν η Μυρτώ ξεκίνησε τις πρώτες λεξούλες της να λέει, τότε όλο «τι» και «τι» ακουγόταν κάθε στιγμή.
Όταν μεγάλωσε ακόμα λίγο και προτασούλες κατάφερε να φτιάχνει, τότε άρχισε το «τι» πριν το «είναι» να βάζει. Έτσι απο την ώρα που ξυπνούσε μέχρι την ώρα που κοιμόταν, εκείνο το «τι είναι» δεν αποχωριζόταν. Όσες απαντήσεις όμως και αν δινόντουσαν, τόσο πιο πολλά «τι είναι» εμφανιζόντουσαν. Μέχρι που ήρθε το μεγάλο «Γιατί» και η περιέργεια φούντωσε ακόμα πιο πολύ.