Ανέλπιστα ευτυχής συγκυρία έφερε στα χέρια μου ένα εξαιρετικής σημασίας, από την άποψη της ιστορικής έρευνας, υλικό: το πολυσυζητημένο στην ιστορική βιβλιογραφία «χαμένο αρχείο» του Άρη Βελουχιώτη, που εκείνος, κατά τις διάφορες περιγραφές, κουβαλούσε – σε «τσάντα», «κιβώτιο», «μπαούλο» κ.λπ. – πάντοτε μαζί του. Τα ντοκουμέντα αυτά προστέθηκαν σε μια σειρά άλλα, επίσης πολύ σημαντικά, που βρίσκονταν στο προσωπικό μου ιστορικό αρχείο και σε όσα, τα τελευταία χρόνια, έχω από διάφορες πηγές συγκεντρώσει…
… ήθελα, κυρίως, να υπογραμμίσω ότι η πρόθεσή μου δεν ήταν να γράψω άλλο ένα (έστω «τελειότερο» ή «καλύτερο»), αλλά ένα άλλο βιβλίο για τον Άρη Βελουχιώτη…
