Η Μαρμαρωμένη παγιδευμένη στην παύση της στιγμής αποτυπώνει ποιητικά σε πρώτο ενικό την έλλειψη, την απουσία, τη μοναξιά και μια εσωτερική πάλη να γίνει ανθρώπινη. Η δημιουργός γίνεται συνοδός στις αγωνίες, τις εσωτερικές συγκρούσεις με διάχυτη την ανάγκη για ύπαρξη.
