Ἡ ὁδός τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι καί λέγεται ὁδός, διότι μέ τήν διδασκαλία Του καί τήν θυσία Του ἄνοιξε στούς ἀνθρώπους τήν πορεία πρός τήν αἰώνια ζωή, τήν ὄντως ζωή. Εἶναι καί λέγεται ὁδός, διότι μόνο δι’ αὐτῆς μπορεῖ κανείς νά φθάση στόν οὐρανό, νά ἀνέβη πρός τόν Πατέρα. Εἶναι ἡ ὁδός πού ἑνώνει οὐρανό καί γῆ. Καί αὐτή ἡ ὁδός εἶναι εὐθεία· δηλαδή ὁ ὁδοιπόρος βαδίζει μέ σταθερότητα ἐμπρός, βλέπων τούς συνοδοιπόρους του ἀλλά καί ἀτενίζων τό βάθος τῆς ὁδοῦ, ὥστε νά ἐλέγχη τί ὑπάρχει γιά νά μπορῆ νά προφυλαχθῆ. Ἀντιθέτως, ἡ καμπύλη ὁδός κρύπτει τό ὀπτικό πεδίο, καθώς καί τούς καραδοκοῦντες ἐχθρούς (Ψαλμ. 106,7). Λέγει ὁ προφήτης Ἡσαῒας: Ὁδός εὐσεβῶν εὐθεῖα ἐγένετο, καί παρεσκευασμένη ἡ ὁδός τῶν εὐσεβῶν (26,7). Καί, βεβαίως, ἡ δύναμις πού ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο σέ εὐθεία ὁδό εἶναι μόνο ἡ Χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος… (ἀπό τόν Πρόλογο τοῦ βιβλίου).