• Τρόπος και Χρόνος Παραγωγής: από τη σύνθεση στο τελικό «προϊόν»

• Τρόπος Διάθεσης: η δισκογραφία και τα νέα μέσα

• Τρόπος Επικοινωνίας με το ακροατήριο: η διάδοση και οι «κλειστές πόρτες»

• Σύγχρονο πολιτικό τραγούδι: κύριοι εκπρόσωποι, αναγνωρισιμότητα και «επιτυχία»

• Συμπεράσματα: τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά

(…) Σ’ αυτό βιβλίο, λοιπόν, με απασχολούν: οι νέοι τρόποι πρόσληψης και διάδοσης του τραγουδιού, οι τεχνολογικές αλλαγές και η επίδρασή τους στην ακρόαση της μουσικής, τη διάδοση και την πρόσληψη του πολιτικού τραγουδιού, καθώς και η κατάσταση στα πανελλαδικής εμβέλειας ραδιόφωνα και οι εναλλακτικοί δρόμοι που δημιουργούνται (π.χ. επαρχιακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί, YouTube, Digital Service Providers τύπου Spotify, Apple Music, Deezer κλπ). Στην προσπάθεια αυτής της ανάλυσης, σημαντικό ρόλο παίζουν τα παραδείγματα, η παρατήρηση και η επαφή με την πραγματικότητα, καθώς και η μόνιμη επαγγελματική μου ανάμειξη στα της μουσικής βιομηχανίας τα τελευταία είκοσι έξι (26) χρόνια.

Στο παρόν, γίνεται προσπάθεια καταγραφής της σημερινής πραγματικότητας, εκείνης που στοιχειοθετεί το «οικοσύστημα» δημιουργίας, παραγωγής και επικοινωνίας του σύγχρονου (πολιτικού) τραγουδιού.(…)