Η σφραγίδα της παρανομίας και ο ριζικός αποκλεισμός που αυτή συνεπάγεται φανερώνουν και την ίδια στιγμή αποτελούν πλευρές ενός ιστορικά συγκροτημένου καθεστώτος σχέσεων εξουσίας, ενός συσχετισμού ισχύος ο οποίος επιτρέπει αυτό το σφράγισμα. Ακριβώς γι’ αυτό, η μεταναστευτική παρανομία πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια πολιτική συνθήκη εγγεγραμμένη στον μη-προδιαγεγραμμένο ορίζοντα της ιστορίας. Αυτό σημαίνει, δηλαδή, πως επιδέχεται έμπρακτη κριτική.