Ο θάνατος αποτελεί κοινό τόπο για όλους τους ανθρώπους. Το άφευκτο του θανάτου σκεπάζει με την αχλή του κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Σε κάποια δεδομένη στιγμή ―χρονικά αβέβαιη και απροσδιόριστη― όλοι θα βρεθούμε αντιμέτωποι τόσο με την απώλεια των αγαπημένων μας προσώπων όσο και με τον δικό μας αφανισμό. Τα κείμενα που παρουσιάζονται στην παρούσα έκδοση, το κείμενο του Πλούταρχου και οι δύο επιστολές του Μ. Βασιλείου, δεν είναι δυσνόητοι και θεωρητικοί ακαδημαϊκοί λόγοι που ελάχιστα έχουν να προσφέρουν στον άνθρωπο που βίωσε το τραγικό συμβάν του θανάτου. Πρόκειται, αντίθετα, για λόγια βγαλμένα μέσα από την καρδιά των συγγραφέων που έχουν ως σκοποθεσία τους να απαλύνουν τον πόνο των πενθούντων, να τους βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουν τον πεπερασμένο χαρακτήρα της ανθρώπινης ζωής, να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη των αγαπημένων τους και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Τέλος, οι λόγοι αυτοί επιδιώκουν να μας κάνουν να κατανοήσουμε την αξία της ζωής και να γευτούμε τις χαρές που μας προσφέρει για όσο διάστημα βαδίζουμε στο μονοπάτι του αναπόφευκτου αφανισμού.