Στο νέο αυτό συλλογικό τόμο, παρουσιάζεται η πολυφωνία και ο πλουραλισμός που χρησιμοποιούν οι ψυχοθεραπευτές για να βρουν μια κοινή γλώσσα μεταξύ τούς. Αυτό το κοινό ταξίδι ενέχει δημιουργικές αντιπαραθέσεις ώστε να προκύπτει μια γόνιμη σύνθεση αλλά και μια σταθερή σύνδεση με τον θεσμό. Αυτή η κοινή γλώσσα συνδιαμορφώθηκε στο πέρασμα σχεδόν δύο δεκαετιών, καθώς πολλοί από τους εκπαιδευτές εκπαιδεύτηκαν και εποπτευθήκαν μαζί, οπότε και η γλώσσα αυτή χρησιμοποιείται μεταξύ τους αλλά και με τους ασθενείς, τους εκπαιδευόμενους και τους εποπτευόμενους, καθώς και με άλλα ινστιτούτα και θεσμούς εντός και εκτός Ελλάδος.