Λονδίνο, 1848. Ξηµερώµατα. Ένας εργάτης 12 ετών καπνίζει και στον καπνό αντικρίζει στιγµιαία το πρόσωπο του Σπάρτακου. ∆εν τον αναγνωρίζει. Σβήνει το τσιγάρο και ενώνεται µε τους υπόλοιπους που βαδίζουν αργά προς το εργοστάσιο. Περιπλανιούνται πριν από τη βάρδια σαν φαντάσµατα. Και από πάνω τους πλανιέται ένα φάντασµα.
Μικρές ιστορίες χρωµατισµένες µε όλες τις αποχρώσεις του κατακόκκινου. Ιστορίες της στιγµής για τις στιγµές που ζυγίζουν έναν αιώνα καθεµιά. Αλλά και για τις άλλες, εκείνες τις καθηµερινές, τις ίδιες, τις ανούσιες και οδυνηρές.
