Τα τελευταία χρόνια μια πληθώρα νέων εννοιών, θεωρητικών θέσεων, διακηρύξεων, κανονισμών και οδηγιών, μέσων και εργαλείων παρέμβασης κατακλύζουν τις ιστοσελίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νέα ρεύματα εισέρρευσαν στις πολιτικές της, επηρεασμένα από διαδοχικές κρίσεις που συγκλόνισαν την Ευρώπη, θέσεις διεθνών οργανισμών, τεχνολογικές εξελίξεις και την κλιματική αλλαγή. Επηρέασαν την πολιτική για τη συνοχή, τις πόλεις, την έξυπνη ανάπτυξη, τον κλιματικό σχεδιασμό και την ανθεκτικότητα έναντι κινδύνων, και βέβαια τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Η πολιτική της ΕΕ είχε όμως να αντιμετωπίσει και εσωτερικούς διασπαστικούς κινδύνους που οφείλονταν σε δυσαρέσκειες, ανισότητες, κοινωνικές εκρήξεις και αβεβαιότητες για το μέλλον. Οι νέες πραγματικότητες προκάλεσαν έναν αέναο κύκλο θεωρητικών αναζητήσεων που επηρεάζεται και από τις επιδράσεις παγκόσμιων γεωπολιτικών δυνάμεων.