Η αμφισβήτηση του γραπτού λόγου ως κυρίαρχου σημειωτικού συστήματος, εξαιτίας διάφορων κοινωνικών, οικονομικών και τεχνολογικών αλλαγών, σηματοδότησε τη μετάβαση σε μια νέα εποχή σημειωτικού πλουραλισμού, η οποία επέβαλε την ανάγκη για την ανάδυση νέων όρων και θεωριών που αποσκοπούν στην κατανόηση των χαρακτηριστικών και των τρόπων λειτουργίας του εκάστοτε σημειωτικού συστήματος, καθώς και τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας του γλωσσικού γραμματισμού, ούτως ώστε να μην συνδέεται πλέον με την ανάπτυξη δεξιοτήτων που αφορούν στην οικοδόμηση νοήματος μόνο από το γραπτό και προφορικό λόγο, αλλά και από άλλα σημειωτικά συστήματα. Η παρούσα συλλογή άρθρων επιχειρεί να σκιαγραφήσει τις πρόσφατες εξελίξεις στο χώρο του γλωσσικού γραμματισμού μέσα από την παρουσίαση ποικίλων διεπιστημονικών θεωρητικών και διδακτικών προσεγγίσεων που εκκινούν από τη γνωστική θεώρηση του γλωσσικού γραμματισμού και καταλήγουν σε σύγχρονες θεωρήσεις του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την έννοια του γλωσσικού γραμματισμού στο νεοδιαμορφούμενο τοπίο των νέων γραμματισμών του ψηφιακού κειμένου, του Διαδικτύου και της πολυτροπικότητας.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]