Μέσα σε συνταρακτικά γεγονότα που συγκλόνισαν τον κόσμο και την ελληνική κοινωνία, γεννήθηκαν χαρισματικοί άνθρωποι που κατόρθωσαν να ζήσουν τα όνειρά τους, να τα κάνουν πραγματικότητα. Με τον τρόπο τους, αντανακλώντας τα συναισθήματά τους, χάρισαν ελπίδα και πρόσφεραν προοπτικές καλύτερης ζωής στους απογόνους και τους γύρω τους. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και οι δικοί μου, με θάρρος για τη ζωή, με καρδιά γεμάτη συναισθήματα, με εντιμότητα πάντα για όλα. Ο πατέρας ανακάλυψε τον δρόμο της ευτυχίας, που γι’ αυτόν ήταν η προσφορά και η καλοσύνη. Για τη μητέρα μου ήταν η αγάπη και το δίκαιο. Και οι δύο άνοιξαν την ψυχή τους, σαν ευωδιαστό λουλούδι που άφησε το πλούσιο άρωμά του επάνω μας. Κάπως έτσι, σαν άρωμα τριαντάφυλλου ή βασιλικού, ίσως και νυχτολούλουδου, έρχονται οι αόρατοι δεσμοί που μας συνδέουν με το παρελθόν και ομορφαίνουν τις ζωές μας…