Το μουσειακό θέατρο είναι μια επισκεπτοκεντρική ερμηνευτική στρατηγική, μια μορφή δημόσιας ιστορίας και εφαρμοσμένου θεάτρου που αξιοποιείται στην ερμηνεία της πολιτισμικής κληρονομιάς από τα τέλη του 19ου αιώνα. Πρόκειται για μια νέα μορφή αφήγησης στην ελληνική μουσειολογία και μουσειοπαιδαγωγική.

Το βιβλίο αυτό παρουσιάζει την ιστορική του διαδρομή, τις λειτουργίες του και τα ζητήματα που εγείρονται. Εξετάζει το θεατρικό φαινόμενο υπό το φως των σύγχρονων απαιτήσεων μουσειακής ερμηνείας, σκιαγραφεί το διάλογο γύρω από τα εργαλεία εμπλοκής του κοινού, τις διαδικασίες πρόσληψης του θεατρικού φαινομένου και τα σχετικά ερευνητικά αποτελέσματα και προσφέρει μια επισκόπηση των εφαρμογών και λειτουργιών του στα ελληνικά μουσεία. Τέλος, αναπτύσσει αναλυτικά τη διαδικασία σχεδιασμού, υλοποίησης και αξιολόγησης του έργου μουσειακού θεάτρου με τίτλο «Μια επίσκεψη στην “Έκθεση των Μνημείων του Ιερού Αγώνος”, Απρίλιος 1884» (Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών).

Συνολικά, εισάγει για πρώτη φορά το νεοαφιχθέν πεδίο του μουσειακού θεάτρου στην ελληνική βιβλιογραφία μέσα από τη διεξοδική εξέταση των θεωρητικών και πρακτικών του διαστάσεων. Επιπλέον, θέτει στη διάθεση των μουσείων, των πολιτιστικών φορέων, των εκπαιδευτικών και των θεατρικών ομάδων έναν όγκο γνώσης που μπορεί να οδηγήσει στην πρακτική αξιοποίησή του και, κατ’ επέκταση, στην ενίσχυση των ερμηνευτικών μέσων της ελληνικής μουσειολογίας και μουσειοπαιδαγωγικής.