Ο Σίμιον Μπράουν χάνει το μάτι του στα πρώτα εφηβικά του χρόνια, όταν δέχεται μια απρόκλητη ρατσιστική επίθεση. Έκτοτε ο νεαρός Αφροαμερικανός δημοσιογράφος ζει στη γενέτειρά του, τη Φιλαδέλφεια, σε μια κατάσταση μόνιμης, βασανιστικής αγωνίας. Μετά από μια βίαιη συνάντηση με λευκούς ναύτες, ο Σίμιον αποφασίζει να μετοικήσει στο Παρίσι, που είναι γνωστό ότι αποτελεί ασφαλές καταφύγιο για τους μαύρους καλλιτέχνες και διανοούμενους, και πριν περάσει πολύς καιρός, γοητεύεται από την Πόλη του Φωτός, όπου μπορεί να κινείται χωρίς φόβο. Μέσω του Μπέιμπ, ενός άλλου μαύρου Αμερικανού εμιγκρέ, αποκτά νέους φίλους και σύντομα ερωτεύεται μια Πολωνή ηθοποιό, που έχει επιζήσει των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ωστόσο, παρά την ευδαιμονία που του χαρίζει η πρωτόγνωρη ελευθερία στο Παρίσι, αρχίζει να υποψιάζεται ότι η Γαλλία δεν είναι ο φυλετικός παράδεισος που φανταζόταν: Η γαλλική κυβέρνηση πασχίζει να καταστείλει την επανάσταση στην Αλγερία, οι Αλγερινοί υφίστανται τη βία και την καχυποψία της αστυνομίας, ενώ τα χειρότερα θα συμβούν στην πορεία διαμαρτυρίας των Αλγερινών, τον Οκτώβριο του 1961. Μέσω της φιλίας του με τον Αμέντ, έναν Αλγερινό ριζοσπάστη, ο Σίμιον συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί πλέον να παραμείνει παθητικός θεατής της γαλλικής αυθαιρεσίας. Πρέπει να ακολουθήσει τη φωνή της συνείδησής του και να δράσει σύμφωνα με τα κελεύσματά της.