Συμπληρώθηκαν εἴκοσι ὁλόκληρα χρόνια ἐπισκοπικῆς διακονίας. Δοξάζω γι ̓ αὐτό τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ μέ τήν καρδιά μου πλημμυρισμένη ἀπό εὐγνωμοσύνη καί εὐχαριστία. Ἐπιλογή μου ὅλα αὐτά τά χρόνια ἦταν νά παραμείνω ἐν μέσω τοῦ ἱεροῦ κλήρου καί τῶν ἀδελφῶν μου χριστιανῶν «ὡς ὁ διακονῶν» (Λουκ. 22, 27).
Δέν πρόκειται νά προβῶ σέ ἀπολογισμούς  ἤ νά ἀποτιμήσω τήν ἐπισκοπική διακονία μου. Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου «Οὕτω καί ὑμεῖς, ὅταν ποιήσητε πάντα τά διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοι ἐσμέν, ὅτι ὅ ὀφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17, 10), μέ συνεῖχε πάντα. Τήν εὐφρόσυνη ἐπέτειο τῶν εἴκοσι ἐτῶν ἐπισκοπικῆς διακονίας συνοδεύει ἡ παρούσα ἔκδοση τῶν ἑορτίων μηνυμάτων μου τῆς δεύτερης δεκαετίας.
Ἀποτυπώνουν τά αἰσθήματα πού γεννοῦσαν στήν ψυχή μου οἱ κορυφαῖοι σταθμοί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας ἑορτολογίου καί τά ὁποῖα ἐπιθυμοῦσα νά μεταδώσω καί στούς ἀδελφούς μου «διά χάρτου καί μέλανος» (Β ́ Ἰω. 12). Συγκεντρωμένα ἐδῶ, σέ μορφή βιβλίου, γίνονται πιό προσιτά στούς κληρικούς καί τούς χριστιανούς μας πρός τούς ὁποίους ἀπεστάλησαν, ἐπωφελῆ δέ, ἴσως, καί γιά ὅσους θά προσφύγουν στίς σελίδες του. Τό εὔχομαι ἀπό καρδιᾶς.