Το βιβλίο του παππού του δεν το ξέχασε ούτε και πέρα από τον Ατλαντικό όπου ζει ο συγγραφέας Αντώνης Βλασσόπουλος, μηχανικός στο επάγγελμα. Ένα από τα ελάχιστα αντίτυπα που υπάρχουν σήμερα, διασώθηκε στο εφιαλτικό ταξίδι ξεριζωμού μεταξύ Σμύρνης και Πειραιά. Ήταν ένα μυθιστόρημα, που συνέγραψε το 1909 ο παππούς του, ο Νικόλαος Βακαλόπουλος, παρασημοφορημένος από τον Σουλτάνο Δημοτικός Ιατρός Σμύρνης.

Σκύβει λοιπόν ευλαβικά μ’ ένα νέο δικό του βιβλίο, ένα δοκιμιακού τύπου πόνημα, με τον τίτλο «Ο Συλλαίος – Ζωή και βία στην Μικρά Ασία», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Ροδολίβος και μας χαρίζει το πολύτιμο απόσταγμα ενός «γλωσσολογικού, κοινωνιολογικού και λίαν τερπνού συγγράμματος», αληθινού λαογραφικού θησαυρού της Ανατολίας. Ένα βιβλίο λοιπόν, που έχει κρυμμένο μέσα του το θησαυρό ενός παλιότερου βιβλίου. 

Τόποι, χωριά και πόλεις, ήθη και έθιμα, εδέσματα και άσματα, μύθοι και παροιμίες, διάλεκτοι, ιατρικά και κοινωνικά θέματα προσφέρονται και περιγράφονται απλόχερα στο βιβλίο. Και μαζί, μία σύντομη εκδοχή των δραματικών περιπετειών στη Μικρά Ασία και την Ελλάδα του ήρωα του παλιού μυθιστορήματος, του Αλέξανδρου, ενός ανθρώπου, που καταγόταν από την πανέμορφη Σύλλη του Ικονίου. 

Στοιχειωμένος όμως από το οικογενειακό αντίτυπο, αλλά και εκείνο το οθωμανικό μετάλλιο, που μετά βίας διέσωσε η γιαγιά του, ο συγγραφέας του «Συλλαίου» αναζητεί οιωνούς για τα μετέπειτα γεγονότα του 1922, μπαίνοντας σε μια ιδιόμορφη συγγραφική οδό, κατευθυνόμενος σε τόπους όπου το παρελθόν γίνεται παρόν και αντίστροφα. 

Ο Αντώνης Βλασσόπουλος ταξιδεύει επιδέξια στο χρόνο, επαναφέρει λογοτεχνικά στη ζωή τον παππού του, τον οποίο δεν έχει γνωρίσει ποτέ και, συνομιλεί μαζί του για τη ζωή της οικογένειάς τους στη Σμύρνη, για την συνύπαρξη Ελλήνων και Τούρκων στη Μικρά Ασία για εκατοντάδες χρόνια, αλλά και για την πορεία προς το μεγάλο Κενό, που άφησε η καταστροφή του 1922.