Eκατό Έλληνες ποιητές, εκατό ελληνικά ποιήματα.

Ο ανθολόγος οργανώνει έναν Μαραθώνιο Ποίησης ως ένας dj σ’ ολονύκτιο rave party τσέπης, σ᾽ ένα θαλπερό διαμέρισμα στην Κυψέλη, με φίλες και φίλους, με ρακές και κρασί, με ελιές και όσπρια, με βλέμματα ξαναμμένα και ανάκατες μουσικές στο βάθος.

Δίπλα του τρεις ντάνες ποιητικές συλλογές, τρεις εποχές. Τα πρώτα διαβάσματα, αρχικά, η εποχή της ωραίας αθωότητας. Το πέρασμα σε μια διαλεκτική του εγώ με το εμείς, κατόπιν. Τέλος, όσα κατάφεραν να εκφράσουν οι συναγμένοι στο πάρτι.

Τα ποιήματα που παίζει στο νοερό πικάπ ο ανθολόγος dj είναι και μια εκδρομή στο παρελθόν. Μια παλλόμενη υπενθύμιση όσων αγαπήθηκαν. Μερικά ήσαν και συνθήματα. Κώδικες υπόγειας συνεννόησης. Άλλα ήσαν κηδειόχαρτα και προκηρύξεις και άλλα ουρλιαχτό στα ερείπια μιας εποχής που όλους μάς σημάδεψε.